Alım İçin!

O zaman

Uluslararası Sihirsel İşbirliği Bölümü'nü istiyorum...

Adélaïde Bourque demiş ki:

Uluslararası Sihirsel İşbirliği Dairesi Başkanı

Başka bir rütbe seçmelisin...

O zaman bu:

Sihirli Yaratıkların Düzenlenmesi ve Denetimi Dairesi

x Heaven Xanthia Laxell.
x Bakanlık Müsteşarı.

"Joseph!"

Yine o korkunç kâbuslardan biriydi. Abisi William Joseph Quixie'nin Azkaban'da olduğunu bir türlü kabullenemese de, neredeyse her gece onu görüyordu. İnsanların mutlulukları ve umutlarıyla beslenen Ruh Emiciler'in abisini sonsuzluğa sürükleyeceği 'Öpücük'ü' verdiği an gözünün önünden gitmiyordu. Yüzü kan ter içinde kalmıştı. Ayaklarını yataktan aşağı sarkıtırken, debelenmekten dizlerine kadar sıyrılan, rengi solmuş pijamasını ayaklarına kadar çekti. Kendine gelebilmek için yüzüne soğuk su çarparken, bugün hangi derslere girmesini gerektiğini düşünüyordu. "Muggle Araştırmaları ardından da Tılsım." diye mırıldandı tiz sesiyle kendi kendine. Banyonun kapısını kapatıp, yeniden yatakhaneye girdiğinde gözleriyle cüppesini aradı. Dün gece o kadar yorgundu ki, pijamalarını ters giydiğini bile fark etmemişti. Başucundaki komodinin üzerinde bulduğu tokayı saçına taktıktan sonra, yedek cüppesini sandığından çıkarıp üstüne geçirdi. Perçemlerini de düzelttikten sonra kahvaltı için aşağı inmeye hazırdı.

Büyük Salon'a giden geniş koridorlardan birinde Klaus'a rastlayacağını bilseydi, kahvaltıya inmemeye bile razı olurdu. Ayrıldıkları zaman dost kalabileceklerini düşünmüşlerdi. Ama London Brandon'la çıkmaya başladıktan sonra bu fikrini değiştirmişti. Fakat o cesur bir kızdı, gidip konuşmalıydı. Kendine olan güvenini artırmaya çalışırken gözü kahverengi saçlarını karıştıran birine takıldı. İşte bu oydu; Brandon. Vücudu istemsiz bir şekilde ona doğru döndü. Ayaklarının kontrolunu kaybettiğini hissediyordu. Kendini yeniden Klaus'a döndürmeye çalışırken, onun yatakhaneye çıkan merdivenlerde olduğunu görünce geri dönüp, bu kez istemli bir şekilde, Brandon'a doğru ilerledi. Arkasından gizlice yaklaştı, elleriyle çocuğun gözlerini kapatıp "Ben kimim?" diye sordu en tatlı sesiyle. O da en tatlı sesiyle cevap verdi. "Sevgilimsin." Dudağına küçük bir öpücük kondurduktan sonra, yüzüne muzip bir gülümseme yerleştirip, parmaklarını sevgilisinin parmaklarıyla birleştirdi. Klaus'u çoktan aklından çıkarmıştı. Şimdi aklındaki tek şey oydu, Brandon.

"Ne yani, beni yalnız bırakıp derse mi gideceksin?" Yine mızmızlanmaya başlamıştı. Ondan hiç ayrılmak istemiyor olmasını anlayabiliyordu. Ancak o da onu anlamalıydı. "İsteyerek mi gidiyorum sanıyorsun?"

***

Sanırım biraz geç kalmıştı. Profesör Ixdiór derse başlamak üzereydi. Ancak dersten önce, sıkı bir nutuk çekmeyi tercih etmişti. Geç kalmış olmasına sevinerek Brandon'ın en yakın dostu Jake'in arkasındaki sıraya koydu kitaplarını. Profesör'ün sert bakışları içinde parmağını ıslatıp, kitabının sararmış sayfalarını çevirmeye başladı. Bu sırada tahtada bir resim belirdi; Profesör Ixdior hemen söze girdi.

"Bu dersi daha ilginç yapmak için bir örnekle başlıyorum. Burasının neresi olduğunu tahmin edebilecek biri var mı aranızda.”

Kafasını sağa, sola çevirdi önce. Neresi olabileceği hakkında tahmin yürütmeye çalışıyordu. Bazıları hızlı davranıp parmaklarını havaya kaldırmıştı. Kurak bir araziden başka bir yere benzemiyordu. Burasının Hogwarts olduğu aklının ucundan bile geçmezdi.

“Size şu an oradasınız desem bana ne dersiniz?”

"Ne yani, burası Hogwarts mı?"

Fısıldayarak konuşmasına rağmen önünde oturan çekici çocuk onu duymuşcasına kafasını aşağı yukarı salladı. Bir an için olsa da Profesör'ün o tarafa baktığını sandı. Henüz aralamaya fırsat bulamadığı dudakları yeniden kapandı.

“Evet burası Hogwarts. Daha doğrusu mugglelar Hogwarts’ı böyle görüyor. Bu muggle savuşturucular sayesinde. Diğer bir adıyla da muggle kovucular. Eğer bir alana Muggle-Kovucu Büyüsü yapılmış ise, bu alana gelen Muggle'lar birden bire acil bir randevusunu hatırlayıp hızla o alandan uzaklaşır. Ve de resimde gördüğünüz gibi arazi terk edilmiş bir yer olarak gözükür. Bu büyüyü Hogwarts'a ilk kurucuları yaptı. Yeni büyüler çıktıkça da bakanlıktarafından yetkililer gelip gereken büyüleri uyguladılar. Bir ev sahibi her büyücü evine bu tür büyülerden yapmak zorunda. Zor bir büyü olduğu için bakanlıktan yardım isteyebilirler tabii. Eğer ödevlerinizde yüksek bir performans görürsem müdürenizi bu büyüyü dışarda denemeniz için izin alabilirim. Büyünün sözleri-“ tahtaya “Repello Muggletum.” yazdı.



x London Kristen Quixie isimli karakterimle yaptığım bir ders rp'sidir.

Bakan olmayacak mı?

nasıl olmayacak mı? bakan tabii ki olacak ama şu sıralar bilgisayarıyla ilgili yaşadığı bir problemden ötürü steye giriş yapamıyor, ama bana bildirdi, yni mazaretli. Giriş yaptığında alımlardan yardımcısını seçeceğinden eminim. robert, rütben veriliyor.

İstenen mevki:Tehlikeli Yaratıkların Yönetimi dairesi Başkanı.
RPG:Yağmurlu bir yaz gecesi, sanki kış gibi soğuk ve karanlık. Sanki bir film sahnesi gibi. İnsan siyah bir aracın geçmesini veya bir insanın koşturmasını bekliyor. Ama sadece normal bir trafik var. Ve bu sahneyi camdan seyreden gözü yaşlı sarışın bir çocuk var. Annesine dayanmıştı teselli bulmak için. Ama annesinin de gözü yaşlıydı. On yaşlarındaki bu çocuğu teselli edemiyordu. Çocuk annesinden farklıydı. Annesi siyah saçlıydı fakat çocuğun saman sarısı saçları vardı. Ve gözleri. Çocuğun fırtına grisi gözlerinin yanında annesinin yemyeşil gözleri vardı. Fakat o onun gerçek annesiydi. Çoğu kişi öyle olmadığını söylese de. Camın hemen önünden kıpkırmızı bir araç geçti ve kapının önünde durdu. Gri saçlı ve çelik grisi gözlü, yüzünde kararlı bir ifade bulunan bir adam indi sürücü koltuğundan. Çocuk zıpladı ve hızla kapıyı açtı. Ne de olsa babası gelmişti. Babası gelince babasının yüzündeki kararlı ifade gidip yumuşak gülümseyen bir ifade olmuştu. Adam ağzını açtı ve birkaç söz döküldü ağzından:
“Uyan Will. Hadi uyan evlat!”
William gözlerini araladı. O çocuk kendisiydi. O günü çok iyi hatırlıyordu. Babasının mafya adına çalıştığını öğrendiği gündü. Ve umursamazlığını kazandığı gündü. Hiç değişmemiş olan babasını büyük bir sevgiyle baktı. Sadece saçları biraz daha grileşmişti. William yataktan kalktı gerindi ve küçük bir fırtına rüzgârı yaptı. Aslında sadece bir esintiydi ama babasının hiç sevmediği sarı uzun saçlarını havalandırdı. Babası gülerek kafasını salladı ve bir nesne çıkardı. Bir hediye paketiydi. William gülümseyerek hamle edecekken kapıda duran annesini fark etti ve elini uzattı.’ Önce bayanlar değil mi?’ diye düşündü. Ardından bu nesnenin tanıdık olacağını düşündü nedense. Annesinin hediyesini açan William bir kahkaha attı. Bu bir revolverdi. Gümüş kurşunları ve işlemeleri vardı. Bu babasının hediyesiydi ve bir kasaya koyulmuştu. Annesine dönüp ona soru sordu.
“Anne acaba bu benim kasamdan nasıl çıktı?”
“Dün antene nasıl yıldırım çarptıysa öyle çıktı Willy.”
Bu sözlerin ardından babası dahil gülme krizine tutuldular. Dün gece fırtına denemesi yapan William bir yıldırımı antene denk getirmişti. Annesinin teknopat güçleri sayesinde düzelmişti tabii ama bu William’ın gelişmesinin bir işaretiydi. Eskiden sadece rüzgâr yapabiliyordu. Artık yıldırım bile yapabiliyordu. Sonra babasının hediyesini aldı ve açtı. Açtığı anda şaşkınlık ve hayranlıkla küçük bir haykırış çıktı ağzından. Bu bir tabancaydı. Üzerinde gümüş-altın alaşımla yazılmış bir yazı vardı. Yatık bir el yazısı ile N.W.Entreri yazılmıştı. İki silahı hazır duruma getirdi ve annesi ile babasına doğrulttu. Sonra onlara
“Çıkında üstümü değiştireyim. Hadi ama!"
dedikten sonra ailesi hızla kaçtı. Gülümseyen William İçindeki kurşunları çıkardı ve birer birer dışarı attı. Ardından gerçeklerini yerleştirdi. Sonra gülümsedi. Eli çok hızlıydı. Aldığı anda sahte şarjör doldurmuştu içine. Sonra aşağı inerek güzel bir kahvaltı yaptı. Bugün gökyüzü Lisesi’ne gidiyordu. Öğleden sonra otobüs gelecek ve artık yurtta kalacaktı. Artık evde kalmak istemiyordu çünkü. Yukarı çıkıp kulaklığını taktı. Biraz Rock müzik onu rahatlatıyordu. Eline aldığı fantastik kitabı ve kulağında Rock ve Metal müzikleriyle ayrı bir dünyaya gitmişti. onra müzik kesildi ve bir ses oluştu.
“William aşağı in! Pasta yiyeceğiz!”
William kulağını kapattı çünkü bu çok yüksek sesle söylenmişti. Annesi yine gücünü kullanıyordu. Hemen mutfak penceresinde bir fırtına oluşturdu ve yağmur yağdırdı. Sonra salona indiğinde annesinin ıslak ve kızgın bakışlarıyla karşılaştı. Babası ise kahkahasını zor zapt ediyordu. Ardından bir dilim pasta alıp yemeye başladı. Ardından saate baktı. Saat bir buçuktu. Hemen yukarı koştu ve üstüne bir gömlek ile bir pantolon giydi. Saçlarını düzeltti ve biraz daha pasta yedi. Ardından silahlarını alıp cebine yerleştirdi ve otobüsü bekledi. Bu sırada yakın bir arkadaşı olan Chris’i görmüştü William. Chris’e yeni silahını gösteren William bir sakız alıp çiğnemeye başladı. Ardından Chris bir taşa dokunup bir taş kadar sertleşti. Gülümseyerek tam bir şaplak atacaktı ki bir yıldırım onu otobüse yolladı. Gülerek otobüs şöförüne bir baş selamı verdi ve bir yere oturdu. Gidiyorlardı. Gözlerini kapatıp sabahki rüyasını tekrar görmeye başladı.Ta ki uyanıp -ki nedense aynı yerde uyanmıştı- okula gelene dek.Okula girip ilk senesi olduğu için etrafına boş boş bakındı.Yanından hızla bir şey geçti ve aynı hızda bir şimşek.Arksaını döndüğünde bir çocuğun elinde kendi tabancası yerde yattığını gördü.Gülümseyerek tabancayı alıp yoluna devam etti.Ardından bir kaçı onu revire götürdü.Bu sırada William spor salonuna girmiş güçlerini denemeye başlamıştı.Kahraman olmak isityordu fakat olamayacağını düşünüyordu.Güçlerini denedikten sonra bekledi ve sonucu duyana kadar gözlerini kapadı.

Başka bir sitede Sky High sitesinde rpmdir.

İsterseniz Edward R. Longrange'ye sorabilirsiniz.

rütbeleriniz verildi...

bende seherbaz bürosu başkanlığını istiyorum
Rp:
Cedric çok endişeliydi.Çünkü ölüm yiyenler her gün daha fazla zarar veriyor ve insanları yaralıyordu.Olanları gazeteden takip eden Cedric her yeni haber için gazetelere bakmaya devam ediyor bakanlıkta da gelişmeleri dikkatle dinliyordu.Bir gün yine gazetelere bakan Cedric'in evine bir posta baykuşu geldi.Mektupta ölüm yiyenlerin son saklanma yeri ve saldırıcakları yerin adresi vardı,bu mesajı alan Cedric hemen paltosunu ve asasını alan Cedric doğru bakanlığa gitti ve Sihir bakanına bu bilginin nasıl alındığını sordu.Bakan normal bir tavırla:
Bakanlık ajanları ölüm yiyenleri gizlice takip etti ve konuşmalarını dinleri,konuşmalarında yaptıkları kötülükleri,saldırdıkları ve saldıracakları yerleri ve Lord Voldemort'a olan sevgilerini konuştular.
Cedric bunu dinledikten sonra ofisine çekildi ve bir plan yapmaya başladı,bu plan sayesinde hem ölüm yiyenleri yakalayacaklardı hemde Lord Voldemort'un nerede olduklarını öğreniceklerdi.
Ertesi gün Cedric planını uygulamak için bakanlıktaki en iyi büyücüleri topladı ve ölüm yiyenlerin saldırıcakları yere doğru ilerlediler.Vardıklarında her yer sessizdi hatta fazla sessiz.Birden biri Avara Kedavra diye bağırdı.Cedric hemen Protego diye bağırdı ve büyüyü etkesiz hale getirdi.Bulundukları yerden güçlükle ayrılan büyücüler hemen inzivaya çekildi ama Cedric korkmadan bu tuzağı araştırmaya başladı.Bütün haberleri,bütün gelişmeleri dikkatle inceledi.Ama sonunda hiç birşey bulamayan Cedric bakanlığın kendisinide araştırmaya başladı.Çok geçmeden bakanlık ajanlarının başka bir olay üstünde oldukları ve ajanların hiç bir ölüm yiyeni takip etmediğini öğrendi.Bunun sonucunda Cedric hemen Sihir Bakanının ofisine doğru gitti tam kapıyı açıcak iken bakanın ölüm yiyenlerle tartıştığını duydu.Tartışma bitince kapıyı çalan Cedric sanki hiç birşey olmamış gibi davranmaya başladı ve bakana nasıl tuzağa düştüklerini anlattı.Birkaç gün sonra Cedric birkaç adamıyla beraber bakanı takip etti ve ölüm yiyenlerin saklandığı yeri buldu ama hemen saldırmadı aksine onları dikkatle dinledi:
Evet kardeşlerin nihayet vakit geldi sonunda bakanlığı ve büyücüleri yok ediceğiz ve Lord Voldemort tekrar buraları yöneticek.
Bunu duyan Cedric hemen adamlarıyla ölüm yiyenlere saldırdı ve onları yakaladı.Son anda kaçan bakanı gören Cedric hemen sersemlet yaptı ve bakanı yere serdi.
er şeyin bittiğini sanan Cedric birden bir kahkaha duydu ve arkasını döndü,bu kahkaha Lord Voldemort'tan geliyordu Voldemort büyük bir hızla Cedric'in yanında duran adamları teker teker öldürdü.Lord Voldemort tam Cedric'i öldürmek üzereyken biri aniden patronus büyüsü yaptı ve Voldemortu sersemletti Voldemort'un sersemlediğini gören Cedric hemen Expelliarmus büyüsünü yaptı ve Lord Voldemortu dahada sersemletti.Osırada daha fazla büyücünün geldiğini gören Voldemort hemen uzaklaştı ve karanlığın içinde kayboldu.Gizli yere gelen büyücüler bakan da dahil olmak üzere herkesi yakaladılar ve Azkban'a gönderdiler o sırada Cedric hala patronus büyüsü yapan kişiyi hala bulamamıştı ve gün geçtikçede merak ediyordu .Sonunda büyüyü yapan kişiyi bulmuştu Cedric,bu eski bakanın ta kendisiydi aslında şu andaki bakandı çünkü ölüm yiyenler eski bakanı bayıltmış ve görünüşlerini değiştirerek bakan kılığına girmişlerdi.Sonunda eski işine dönen bakan çok mutluydu ve herkeze birdaha böyle birşey olmuyacağına söz vermişti.Artık herkez ölüm yiyenler gittiği için mutluydu.Cedric dışında,Cedric hala Lord Voldemort'un dışarıda olduğunu biliyordu ve onu durdurmak için herşeyi yapıcaktı.Her ne pahasına olursa olsun!....
(bu benim başka bir sitedeki rp im,orada seherbazdım ona dayanarak yazmıştım bu rp i)

1. sınıf Hufflepuff ve seherbaz bürosu başkanlığı???

evet bu mümkün değil...

benim öteki üyelik peter chris walken,yeni üyelik açtım (yani bu)bu üyelikle kayıt yaptırabilirmiyim??

Evet yaptırabilirsin.

Janson Le Da Heart
Esrar Dairesi Başkanlığı

Rp:
James,Isırmanın Getirdiği Ağrı Nedeliyle,Kendinden Geçmişti.Bu Isırma Onun İçin İyi Olmuş Olabilirdi,Sevgilisinden Ayrılmıştı Ve Yasak Ormana Kendini Lanetleyip Öldürmek Ve Acılarla Geçirdiği Şu Hayatına Bir Son Verip,Cehennemin Dibinde Hayatını Yaşamaktı,Birden Gözlerini Nerissa'ya Çevirdi Ve Onun Gözlerinin İçine Nefret Ve Mutluluk Dolu Gözlerle Baktı Ve Tükenen Enerjisi İle Gözlerini Onun Gözlerinden Ayırdı,İlk Kez Bu Kadar Avı Çekiyordu Ve İlk Kez Bu Kadar Üzülmediğini Hatırlıyordu,Bunun Sebebi Arkada hesap Vermesi Gereken Birinin Olamasıydı Galiba,Ölse Bile Sadece Ailesi Üzülecekti.Onu Kim Düşünecekti Ailesinden Başka,Bunları Düşündükçe Kendinden Nefret Etmeye Başlamıştı,Hiç Kimsede İyi Bir İz Bırakamamıştı.En Çok Buna Üzülüyordu,Kimseyiyi İyi Yönde Etkileyememişti Biri Dışında O Da Onu Önemseden,Ne Durmlara Sokacağını Bilmeden çekip Gitmişti Ve Bunun James'in Başına İş Açacağından Haberi Bile Yoktu.Her Şey Bir Ayrılıkla Başlamıştı Bu İşin Bu Kadar Uzayacağı James'in Aklına Gelmezdi Ama Bunların Olacağını Bile Bilse Oraya Gidip Kendisini Öldürmek İçin Asasını Çıkarıp Kendisine Acımadan Ve Gözünü Kırpmadan Kendini Öldürürdü.James Boğuk Sesiyle "Biliyor Musun Nés İyi Bir Şey Yaptın Eğer Sen Orada Beni Isırmasaydın En Az 4 Gün İçinde Leşim Ormanda Bulunacaktı" Nerissa,James'in Yüzüne DoğruBaktı,Alaycı Bir Havası Vardı Ve Saçları James'in Suratına Temas Ediyordu,Alaycı Tavrını Kesti James'e Doğru
Baktı.James,Gülümsemeye Çalışıyor Gibiydi Ve Nerdeyse Bunu Başaracaktı,Kendini Fazla Sıkması Onun İçin İyi Birşey Olmazdı Ve Bu Onun Sonunun Temellerini Atardı,Kendi Ölümünün Temellerini Atıyordu.Kendinden Nefret Eden Bir Hali Vardı Ve Bu Hali Çok Dışarı Vuruyordu O Anda Nerissa'nın Sesini Duydu "Kes Sesini James,İyice Şaçmalamaya Başladın." James'in Yüzündeki Soğuk Gülümseme Yerini Acı Ve Izdırap İçinde Kıvranan Bir Kişinin Suratına Dönüşmeye Başlamıştı,James'in Çıkardığı İniltiler Nerissa'nın Kulağında Çınlıyor Gibiydi,Biraz Sonra Black Malikanesi Görünmeye Başlamıştı Ve Nerissa'nın Aklında Ne Olduğunu Anlıyordu,Onu Malikaneye Bırakıcak Ve Biri Onu Bulana Kadar Pencereden Onu İzleyecek Ve Hiç Olmadığında Bir Telefonla Black Ailesinden Birini Arayıp,Onun Durmunu Bildirecekti.Biraz Sonra Malikanenin,Kapının Dışına Geldiler.Nerissa,Bir Pencerden İçeri Doğru Zıpladı VePencerinin Açık Olduğunu Anladı,Hemen İçeri Girdi Burası James'in Odasıydı Ve İçeride Kimse Yoktu,James'i Yavaş Bir Şekilde Yatağına Bıraktı Ve Kendisi Gitmek İçin,Pencereye Atladı Son Bir Kez James'e baktı Ve Aşağıya Doğru Kendini Attı...Birkaç Dakika Sonra Kapının Açıldığını Kapının Hışırtısından Anladı Ve Onun Kim Olduğunu Görmek İçin Kafasını Çevirdi Ama Gözlerinin Önünü Sanki Bi Sis Tabakısı Kaplamış Gibiydi,Bu Kimdi?...

Karşılıklı Yapacağımız Bir Rp'nin Birinci Rpsiydi Eğer Bu Rpnin Bir Siteden Çalıntı Olduğunu Düşünüyorsanız İstediğiniz Zaman Onunla Mesaj Yazabilirim.

Bruce Logan Walker, Janson Le Da Heart seçtiğiniz rütbeler için rp'leriniz yetersiz bulunmuştur. Eğer isterseniz seçtiğiniz bakanlıkların çalışanı olabilirsiniz....
[Janson Le Da Heart, durup dururken rp'nin çalıntı olduğunu nedn düşünelim ki...]

Emilie Slytherin, Remus Teddy Worep rütbeleriniz verildi....

Başka Bir Sitede Yaptığım Rp'ydi,Sonra Rp Hırsızı Olduğumu Düşünebilirsiniz Diye Demiştim Ben

bu bilgiyi vermek için pm kullanabilirsin, her neyse hala bir rütben yok rütbe seç lütfen...

Esrar Dairesi Çalışanı Olabilir miyim?

esrar dairesi çalışanlığı rütben veriliyor....

kabul edildiniz, rütbeniz veriliyor...

o zaman ben seherbaz bürosu çalışanı olabilirmiyim ?