Alım İçin!

Aşağıdaki formu doldurunuz.

İstenen Mevki:
RPG:

kabul edildiniz. rütbenizi veriyorum(:

İstenen Mevki:Büyü Yasaları Uygulama Dairesi Başkanı

RPG:

"Augustus sen ciddimisin...Aslında benimde düşündüğüm şey buydu.Ama emin değildim...ben aslında sana ne diyeceğimi bilmiyorum.Karmakarışığım şuanda...bilmiyorum bende galiba sana karşı arkadaşlıktan daha fazlasını hissediyor olabilirim.İnan şuanda hiçbirşey söylemek istemiyorum.Ben...ben biraz yanlız kalmak istiyorum." dedi Nathe gölün kenarında yürüyerek uzaklaşmaya başladı.Neydi şimdi bu... Aşk itirafı değildi ama aralarında bir şey olduğunu yada olabileceğini söylemişti acaba... "Bu işin peşini bırakmayacağım" dedi Augustus yanındaki birinin bile duyamayacağı bir seste.

Nathe'ye aşıktı ama bu davranışı onu üzmüştü; yani üzdüğünü anlayabiliyordu çünkü eskiden beri ne zaman Nathe üzülse Augustus bunu anlayabilirdi.

Nathe karşı kıyıya kadar gitmişti ve orada yüzünü siliyordu yoksa ağlıyor muydu... Yerden aldığı taşı göle fırlattıktan sonra bir anda yere çökmüştü "bir terslik var" diye düşündü Augustus ve kıyı boyunca koşarak karşı tarafa geçti. Nathe'nin yanına geldiğinde Nathe sesli bir şekilde ağlıyordu; onun yanına çöktü ve elinin tersiyle gözyaşlarını sildi.

"Biliyorum yalnız kalmak istiyorum dedin az önce ama ağlamana yada üzülmene dayanamam eğer seni mutsuz edicekse sana olan..." bir an duraksadı Ignotus çünkü bu sözcüğü söylemeye hazır olup olmadığını bilmiyordu ama hazırdı ve Nathe'ye aşık olduğuna artık emindi aslında aşık olmanın da ötesinde tutku besliyordu "Eğer seni mutsuz edicekse sana karşı olan aşkım, o zaman gidebilirim ama samimi ve gözlerimin içine bakarak hyatımdan çık git defol diyene kadar buradayım canım... Çünkü seni seviyorum." dedi Ignotus.

İlk defa bir kıza karşı seni seviyorum diyordu ve karşılık alamamaktan korkuyordu ama artık bu duyguyu saklamaya gerek yoktu.

Nathe'nin güzel çehresini iki avcu arasına aldı ve onun mavi gözlerine kendi mavi gözleriyle bakmaya başladı.Belki durumu daha da kötüleştirecekti ama içten verilen bir öpücük herşeyi çözebilirdi.

Augustus yavaşça yüzünü Nathe'ninkine yaklaştırdı ve göz yaşları nedeniyle ıslanan dudaklarına bastırdı.İçinde bir yerlerde birşeyler uçuşuyordu... Islaktı ama vücudunun tamamında yoğun bir ateş hissediyordu Augustus ve Nathe'den tepki alana kadar da devam etmeye niyetliydi.

Defalarca Nathe'yi -alnından yada yanağından- öpmüştü ve her seferinde içindeki o şey yine harekete geçiyordu ama ilk defa Augustus terlediğini ve kalbinin atışının hızlandığını hissetti.

İlk tutkulu öpücük günbatımının turuncu ve kızıl karışımı ışıkları altındaydı ve bir damla yaş Augustus'un gözlerinden kayarak Nathe ve onun dudaklarının birleştiği noktaya düştü...


Not: Bu rpg başka benim başka bir sitede Nathalie Stephen La'Row ile yaptığım rpgdir.

kabul edildiniz. rütbeniz veriliyor.

İstenen Mevki:Sihirsel Denetleme Ve Düzenlemeler Kurulu Başkanı


--------------------------------------------------------

BÖLÜM 1:


'Alohamora..!'


Birbiri ardına stabilize edilmiş günlerden biri daha başlayacaktı işte.Tek oğlum olan Anthony nin hogwarts da büyü yapabildiğini hissetmek ise gurur vericiydi.Bu düşüncelerin içinde yorgun ellerim asasına büromun kapılarını açmak için 'alohamora' emrini vermişti.Bu yıl içerisinde oğlumla olan tüm yazımı onla sohbet ve daktilomun başında sihirsel eksik veya fazlaları,yanlışları,öğrenciler için ağır olacak sihirsel etmenleri ve bir çok şeyi tartarak geçirmiştim.Bu gün ise sihirsel işleyiş denetimi için bir toplantı düzenleyecektim.

Herşeyden önce rahatlamak için odamın dip köşesinden birinde yayılmış olan cini uyandırmaya yeltenecektim.Her ne kadar işini kendi gören bir insan olmayı yeğlesemde içimdeki asil ve karanlık kan cini uyandırmak için sabırsızlanıyordu.Her harfte ses tonum artıyordu:

'Hey Dumby ayaklan ayaklan!Yine ortam basık ve iç bunaltıcı ,önce toz almak için davran sonrada başımın ağrısı durduracak denli bir kahve hazırla'

Solgun suratlı dumby efendisinin isteklerini harfiyen yerine getirmek adına taze uykusundan gözlerini ovalayarak uyanmış ve kekeler ağız tonuyla konuşmaya girmişti:

'Eee... mmm.reder emredersiniz eee.. fendim'

Cinin bu hali içimi ufak olarak acıtsada tekrar emir telkininde bulundum.

'Haydi dumby yapacak çok işimiz var acele et..!'

Dumby elinden geldiğince hızlı hareket ederken bense gözümü kapamış içerideki olağan sessizliği dinliyordum.Uyku ile uyanıklık arası geçen 10 dkkada Dumby nin sesiyle birlikte irkilmiştim:

'Yü.. ce.. effee.ndim ka..kahveniz..!'

Onu bu kadar korkutmamama rağmen neden kekemelediğini anlamış değildim.Teşekkür manasında başımı salladıktan sonra elimle rahatına bakabilirsin işareti yollamıştım.Oda sonsuzluğun önünde eğilmiş hissiyatı vererek iki parmağının 'şık' sesiyle birlikte ortadan kaybolmuştu.

Kahvemi içtikten sonra küçük not defterimin üstüne Sihirsel Denetlemeler toplantısının saat kaçta olduğunu görmek için bir'Lumos Maxima' yollamıştım.Kısa bir süre ortaya gelen ışığın ardından başka şahsiyetlere göre yorgun gözüken gözlerim rahatlıkla 12:30 yazısını okuyabilmişti.


----------------------------------------------------
BÖLÜM 2:

'Okullar büyük bir düzen içerisinde dersliklerini açmış ve öğrencilerin yeni sihirsel yaptırımlardan gayet zevk aldığı gözlemlenmiştir Sayın Fidelio..!'


Büyü Yasaları Uygulama Dairesi Başkanı Bay Lorenzonun sesi gençliğinin verdiği çalışma iştahıyla toplantı salonunda yankılanmıştı.Okulların Sihirsel Denetimiyle ilgili tüm yorumları değerlendirdikten sonra bütün yaz daktilosunun başında geçirdiği sihirsel düzenlemelerin boşa gitmediğini anlayarak yüzümde bir tebessüm uyanmıştı.Ciddiyetimi bozmadan toplantıya özel davetli olan St Mungo baş şifacısına sorumu yönelttim:

'Madem dersliklerde herşey rahat işlev görüyor o zaman SyB vaka sayısına öğrenelim öyle değilmi Bayan Dickenson'

Tüm endam ve ihtişamıyla ayaklanan Bayan Dickenson büyük bir ciddiyetle gözlerimin içine bakarak yanıt vermişti:

'Efendim ne hoş bir durumdur ki I. Sınıflardan bile ders işlenişi düzeninin güveni sayesinde rahatsızlık duyumu almadık'

İyice mutlu olmuştum.I. sınıflardaki oğlum Anthony inatçı ve özgüveni tam bir çocuktu.İlk sybsinde başına bir şey gelecek diye ödüm patlıyordu.Biraz da bu yüzden bu kadar irdelemiştim.Son olarak kurulun en değerli üyelerinden olan Esrar Dairesi Başkanı Bay Léwi's e döndüm.Ciddiyet dolu temiz yüzü onun ne kadar aydınlık bir geleceğinin olduğunu gösteriyordu:

'Esrar Dairesi nesnelerinin denetimi ne durumda acaba..?'

'Kontroller her gün yapıldığı için elimizden kayıp giden üzücü bir sonuç yok Sayın Fidelio.Bu işbirliği devam ettikçe yüzümüz yere gelmeyecektir.'

Zaferim gitgide büyüyordu.Mesleğimin meyvelerini topladığım bu yıllar benim için çok önemliydi.Berrak ve kendimden emin ses tonumla söze girdim:

'Uzun yıllar sihir dünyasının büyük bir refah altında yaşayacağı ortadadır arkadaşlar.Bakanımız Colean ın işbirliği altında emeklerimizi sürdürüp genç büyücüler adına daha sağlam bir gelecek inşa etmeye devam edeceğiz.Hepinize teşekkür ederim toplantı sona ermiştir..!'

Salon gitgide boşalırken yalnızlık vaktinin geldiği uyarısı beynimde yankılanıyordu.Oğlumun evimdeki artık olmayan neşeli ses tonu iyice eksik bırakmıştı hayattan beni belkide.O sırada Dumby salonun giriş kapısından gözüktü.Onu görünce yalnızlık demimin bi parçada olsun köreldiğini düşünerek içten bir tebessüm yollamıştım.Dumby ise 'vay canına' ifadesiyle gözlerini kocaman açmış ve elverdiğince gülmüştü.Sonra kendince yaptığı bu durumdan utanarak tek bir 'şık' la ortadan kaybolmuştu.Gelecek günün beynimde istişaresini yapmak için odama yöneldim.Monoton hayatım çıkışsız bir labirenti anımsatsada kendimce hoşuma gider olmuştu.Evet sıkılmakta bir zorluktu ve zorluklar bir nimetti insanlar için.Bu düşünceler içinde beynimde bir melodi tutturarak çalışan bakanlık görevlilerinin ses karmaşası içinde ikinci kez odamın kapısına

'Alohamora!' dedim. Ve son olarak içimden şöyle tekrarlayıvermiştim:

SINIR TANIMAYAN BİR ZEKA EN BÜYÜK HEDİYEDİR İNSANA...

Ölüm Yiyen olabilmek için yaptığım Rp'm bunun içinde geçerlidir. Rütbemde Bakanlık Çalışanı olmasını , alta da ek olarak Ölüm Yiyen yazılmasını istiyorum.

* Esrar Dairesi Başkanı

tamamdır.

İstenen Mevki:Unutturma Dairesi Başkanı(Başkanlık olmazsa oranın çalışanı olabilirim)
RPG:Edward son günlerde sıkıntılıydı.Nerdeyse kendini içeri kapamış o Noel ‘i bekliyordu.Camdan bakıp kar tanelerini görmek istiyordu.Edward yine fazla gösterişli olmayan takvimine göz attı,

24/12/2006 yazılıydı Edward, küçük ve tiz bir çığlık attı çok az kalmıştı Noel olmasına yine camdan bir bakış attı .Güneşin parlaklılığı ve sıcaklılığı her yandan belli oluyordu. Edward hemen dışarı çıkıp bir kule gibi olan saate baktı on ikiyi beş geçiyordu. Edward bunun sevinciyle dışarı çıkıp güneşi izlemeye başladı.

Ve bir arkadaşı gelip Edward’a
Ne haber. Noel ne zaman, bir tane bile kar görülemedi, şuana kadar.
Edward:
Bu zamana kadar kar olmayabilir, ama Noel'in gelmesine dokuz gün kaldı , dedi sevinçten, ve ayrıca otuz iki Aralık ta Noel'i iple çekiyorum.”
Arkadaşı Ronald :
-“Bende iple çekiyorum ayrıca saat on iki buçuk oldu diyip ordan” Uzaklaştı. Edward da oturduğu kayadan kalkıp yürümeye başladı. Zihninden sadece Noel, Noel ve Noel geçiyordu. Artık yorulunca yürmekten o;
nemli ve güneşin parlaklığından bir harikaya dönüşen çimlere oturdu ve yanında bir şeyin kıpırdadığını hissetti.Edward hemen yerinden şıçrıyarak ayağa kalktı ve etrafına bakındı gözleri fal taşı gibi açıldı bu bir kitabtı. Kitabı alıp, Güzel çimlere oturmaya devam etti.
Ve kitabın üstünde bir yazı vardı
Kitap Alanbus Monelva Reddli’e aittir.”Yazıyordu. Edward bu kitabı sayfalarını çevirirken eline küçük bir damla kondu. Güneş ın parlaklılığı azalmış yağmur başlamıştı.Bahçedeki herkezin yüzü dona kalmıştı.Edward da kitabı okumasına devam etti ,çünkü yağmuru seviyordu. Okula dönen arkadaşların dan birine:
Dönmeyin hem güneş hala biraz var gökkuşağı çıkabilir.”Dedi Edward.
Arkadaşı:
-“Evet olabilir.Ama bir sorun var yağmuru sevmiyorum diye ekledi ve” ordan uzaklaştı.
Edward gökkuşağının olmasını bekledi sonunda olmuştu. Edward bu şahaseri hayranlıkla izledi.Yağmuru sevdiği için fazla görmüştü gökkuşağını.
Ve izlerken ,kafası o kitaba takıldı .Ve ıslacık olan çimlerde aranmaya başladı. Ama bulamadı sonunda eskiden oturduğu kayanın yanına bakmak fikri geldi ve kayanın yanında kitaplan aynı renkte ve deride , küçük bir sandık buldu. Yaklaşık 13 cm di sandığı açtı içinden bir not vardı.

Nottada şunlar yazılıydı:
-“Alanbus Monelva Reddli’nin kitabı ait olması yerde! Edward bu notu Noel gelene kadar düşündü ve Noel geldiğinde
Çok Önemsizdi Edward İçin...

Noel balosuna katılmak istemiyordu bunun için katılmadı ve yarını beklemeye başladı. Sabahın erken saatlerinde uyandı ve camdan baktı.
Gözlerine inanmıyordu çünkü kar yağmış ve heryer bembeyazdı. Hemen dışarı çıktı, saatin altı buçuğunda. paltosunu giymişti, ama hayla üşüyordu. Ondan sonra bahçede bir duyuru gördü
Yetersiz katılım olduğu için Noel Balosu iki ocak iki bin altıya ertelenmişitir."
Yazıyordu. Edward çok sevindi ne yapacağını bilemedi. Bu sefer gidecekti. Karların yağmasını izlerken çocukların mutlu yüzleri bahçeye Toplanmıştı.
Ve akşama kadar eğlendiler. Akşam olunca Edward da yatağına gitti ve yarını beklemeye başladı
O günde erken kalkmıştı. Akşam olunca hoş ve güzel bir kızla çıktı baloya.
İsmide Vanessa Paursi di ve balo bitince Vannesa'lan konuştular ve gece 2.30 ta yatağına dönmüştü Edward. Yatarken yastığının arkasında kaybettiği kitabı buldu çok sevindi. İçinde ne olduğu merakıylan kitabın hepsini okurken, sayfayı her çevirdiğinde bir melodi oluşup şarkı halini alıyordu kitabı okumayı bitirince,yatağına uzandı bütün gece düşündü yavaş yavaş gözleri kapanıyor ,uykusu geliyordu.Derin derin soluk alıyor yarınki sınavı düşünüyordu.Ve yüklerin hepsi bir arada toplanınca tatlı bir uykuya daldı.Saatin dokuz buçunda arkadaşı Ronald sayesinde uyandırılmıştı
Ronald:
Uyan hadi derse geçikiyoruz!,hadi Edward!,biçim değiştirme dersi unuttunmu yoksa?
Edward:
Oh unutmuştum Ronald saol.
-Hey beni bekle Ronald!
Edward Sonunda Ronald'a yetişerek sınıfa doğru hızlı adımlarla yürüdüler.
kapıyı yavaşça çalıp sınıfa girdiler. Profesörden özür dileyip sıralarına oturdular.
Profesör:
Bugün çocuklar Hayvanlarınızı Su Kadehine Dönüştürmeyi Öğrencez.
Gördüğünüz gibi sıralarınızın önünde fareler var .Asalarınızı çıkarıp Veraverto diyip ,asanızı ileri hafifçe kondurun.!
Edward profesörün dediğini yaptı. Bir İki Üç Veraverto! olmuştu başarmıştı
Ronald'a hemen üçüncü deneyişinde yaptmıştı.
Son Bakış!
Edward'ın dersleri çok iyi gidiyordu.Onun için hayatını hırs ve kazanç duygusuyla yaşadı.. tüm hayatı boyunca bu özelliği sürdü!...
Son...
(Başka Sitede Yaptığım Rp Dir.)

tamam.

kabul edildiniz...

[/center]

kabul edildinz.

Uluslararası Sihirsel İşbirliği Dairesi Başkanı

Spoiler:

İstenen Mevki:Sihir Bkanı Yardımcısı(var ama çok gündür girmiyor)
RPG:Bir kaç kadeh içtikten
sonra Kızıl Şarap'tan ayrılmıştı. Şimdi boş sokakların karanlığın
içinde belirginleşen sessizliği, Dolunay'ın eşssiz ışığı altında
ilerliyordu. Sarsak adımlarından yorgunluğu sezilebiliyordu. Siyah
gözlerinin güçsüzlüğü kendini ele veriyordu. Bu güçsüzlük
herzamankinden farklıydı. Ölüm yiyenlerin sayısı artmıştı. Bu nedenle
artık sık sık toplantılar düzenlemek zorunda kalıyordu. Bu da onu
yoruyordu,fakat şaşılası bir sükünet hissediyordu bedeninde. Atan bir
heyecanla tartışmlar oluyordu. Toplantıya katılanlar arasında Mathers'ta vardı. Bu grubun ileri gelenlerinden sayılabilridi. Verilen
kararlarda söz sahibi oluyordu. Toplantılar Mathers ile konuşurken
,yahut onu seyrederken daha tabii davranıyordu. Sert bakışı
kesinkinleşiyor,sesi daha çekici bir ton alıyordu.
Toplantılarda
tartışmalar fazla kızıştımı,Mathers ayağa kalkar,çınlayan titreşimler
yapan sesiyle konuşmaya başlardı. Sözlerindeki iğneleyicisertlik
ötekileride yatıştırır ölçülü olmaya davet ederdi. Bazen onlara
kızıyordu. Toplantılara Ruby katıldığında genel bir gergnlik yaratırdı
havada. Bütün tartışmalar kavgalar Ruby veMathers[Eregons'un] başı
altından çıkardı. Hep yeni yıkanmış gibi görünen parlak saçlı Audrick
de onların tarafındaydı. Ortalığı karıştırmayı severdi. Andrew ise az
konuşurdu;bağırmadan ciddi bir sesle konuşurdu. Jeff gibi o da hep
Vlasov'un fikirlerini paylaşırdı.Herşeyde ikiyüzlülük,düzensizlik çoğu
zaman komik ama her zaman kötülük getiren bir çeşit budalalık...Bu onu
güldürüyordu. Seslerin yükseldiği kalabalık bir sokağa daldı.
Bu
sesler sertti,ağırdı. Cenaze töreni için toplanan bir kalabalıktı.
Uğultular kesildi. Sokakta sadece tempolu adımların tok sesi kaldı. Bu
sesler başlar üzerinde yükseliyor,henüz uzaklarda bulunan bir
fırtınanın ilk gökgürültüsünü andırıyordu. Gitgide şiddetlene soğuk
rüzgar tozu toprağı suratlara çarpıyordu. Hüzünlü ilahilerden yoksun bu
cenaze töreni,murakabeye dalmış bu çatık kaşlı yüzler bir felaket hissi
uyandırıyordu Vlasov'da. Kafasında ağır ağır dönüp duran
düşünceler,izlenimlerini geri plana itiyordu. Kalabalığı uzun
kollarıyla yararak lanetler okuyup, sıyrılmaya çalışıyordu. Koluna bir
omuz atıldığını hissetti. Ölümün karanlığında kalmış siyah
gözlerini;eski sivri uçlu uzun şapkayı hiç tereddüt etmeden
kaldırdı,karşısındakinin tepkisini önemsemedi,önemsemzedide.
"Micheal'ın cenaze törenine katılacak mısınız efendim ?
"Micheal'dan banane! Onu tanımıyorum bile ! Tanısam bile niye törene katılayım ki!"
"Yinede katılmalısınız !Elbet bir gün sizde ölüceksiniz!"
"Haklısın galiba...Ama bildiğim birşey daha var benden önce sen ölüceksin ! Defol başımdan ! "
Artık
sokaklar boş kalmıyordu. Hergün her dakika birileri ölüyor gibi cenaze
törenleri oluyordu. İntiharlar,katliamlar gittikçe artıyordu. Bu tür
olaylar hoşuna gitmiyor değildi; fakat bunu kimler tarafından
yapıldığını bilmiyordu. Bir an için adamlarının habersiz baskınlar
yaptıklarını düşündü. Buna cesaret edemeyeceklerini bildiğinden
aklından silmeye çalıştı bu düşünceyi. Kalabalığın doldurduğu sokaktan
ayrıldı. Sessiz karanlık bir sokağa daldı. Sert rüzgar gözleri kör
ediyormuş gibi sıkı sıkı gözlerini yumdu. Biraz ovuşturduktan sonra
gözlerini açarak bir kaç adım attı.
Uzun ince bir gölge
sokağın sonunda iler geri ilerliyordu. Sinirli, birşeyler kaybetmiş
gibi dönüp dolanan bu gölgeden çekinmedi. Kim olduğunu sokağın züerine
düşmüş sisten göremedi. Karanlığın altında,dolunayın ışığında biraz
daha ilerledi,gölgelerden başak bir şey görmek imkansız gibiydi.
Gökyüzündeki yarasaların gölgeleri sokağa yansıdı. Geceninderin soğunda
fink atan yarasaları izledi bir süre. O da onlar gibgece yürüyendi.
Gündüzleri güneşten nefret ederdi. Sokağın sonundaki gölgeye dikkatlice
baktı. O esrarengiz gölge Vlasov'u fark etmiş olsa gerek ona doğru
bakıyordu. Gölgeyi biraz daha yaklaştı. Ve garip garip güldü.
"Yakalandın...!Şimdi karanlık,sessiz sokakta yalnız...Tehlikenin tam ortasında,tam kucağındasın !
Sessinden
emindi. Gözlerinde ateşten kopmuş korlardan birşeyler vardı sanki.
Siyah cübbesinin altında korkunç hayaletlere benziyordu,karanlığın
sisin altında geceyi tamamlıyor gibiydi. Cübbesinin cebindeki asayı
sıkıca tuttu. Bir an sadıracakmış gibi oldu. Havada savaş kokusu vardı

<table cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><tr><td colSpan=2></TD></TR></TABLE>

RP'niz bu mevki için yetersiz bulunmuştur.

Değiştirdim...

http://sanalhogwartsokulu.turkforumpro.com/ro-puany-belirleme-f102/thomas-ruby-widmore-t1892.htm çalıntıdır.

O zaten benim.

kanıtlamalısın.

İstediğiiniz şeyi yazabilirim o üyelikle.

tamam, o sitedeki üyeliğine girip forumda duyurulara Evapsie'deki nickini yaz. Ancak bu şekilde kanıtlayabilirsin.

Anlamadım nasıl

ay arkadaşım bilerek mi yapıyosun?
bu arada sihir bakanı yardımcısı olamzsın, yardımcısını Sihir Bakanı seçer, Lord'un Lady'sini seçmesi gbi...