(Not:Aslında bu dersleri bölüp yayımlayacaktım ama dersimi alanların dersime rpg bırakmamaları sonuçunda ders rpgleri yayımlayı kısa süreliğine bıraktım çünkü ben buraya emek emek yazıyorum ve sırf laf olsun diye dersimi alanların bırakmaması beni biraz olsun üzüp çokca sinirlendirdi.Fakat maymun gözünü açtı dersimi istiyenlerden herhangi birisi rpg bırakmassa kayıtsız şartsız yüksek miktarda puan düşücelektir binasından-bu mebla belirlenecek-)
Serin bir cuma sabahı Paul yastığından kararlılıkla kaldırdı başını.Bu gün her hafta olduğu gibi birinci sınıflara dersi vardı.Dersi akşam üzeri olmasına karşın Paul alışkanlığı sebebiyle güneş yeni yeni şatonun Doğu kanatlarını ısıtmaya başlarken uyandı.Her zamanki gibi öğrencilikten kalan bir alışkanlıkla siyah ağırlıkta giyindi ve kuledeki odasından inmeye başladı onu gören bütün haylaz öğrencilerin hepsi yollarını değiştiriyordu.Paul büyük vakarla girdi büyük salona her gün yaptığı gibi otoriter ve sevecen sesiyle bağırdı: "Herkese Afiyet Olsun"sonra masalar arasında ilerlemeye koyuldu.Yine hergün olduğu gibi yanından geçitği bütün öğrenciler: "Sizede Profesör"diyordu.Yemek her zamanki gibi rutin öğrençiler bağrışmaları kahkahaları şakaları ve profesörlerle sohbet.Paul kahvaltıdan sonra pek sık olarak yapmadığı birşey yaptı ve açık pencerenin kenarına geldi ve birinci sınıf öğrencilerini şaşkın bakışları arasında pencerini pervazına çıktı ve anigmus formuna dönüştü.
Karanlık Orman semalarında uçmak ona her zaman huzur vermişti.Kimi zaman kendi hallerinde uğranşan yaratıklar takılırdı gözüne Paul'un ki bunlar dünya üzerinde derdi olan canlı varlığın sadece insan olmadığı hatırlatırdı.Paul bir tek uçarken ve okurken zamanın nasıl geçtiği hesap edemezdi.Nitekim öylede olmuştu gene uçarken vaktin öğleyi bulduğunu farketti.Gene uçtuktan sonra pek sık yapmadı bir şey yapmaya karar verdi tam öğle yemeği sırasında gene büyük salona açık bulduğu bir pencereden pike yaptı ve girdi.Öğle yemeğinden sonra birikmiş komposizyonları vede ödevleri okuyup puanladı.Vaktin daha olduğunu görünce okulun içinde turlamaya başladı.Karşılaştı şeyler yarım asırdan fazla süredir gördüğü vede ölene kadar görmekten bıkmayacağı şeylerdi.
Ders saatine yarım saat kala doğruca sınıfa çıktı ve beklemeye başladı.Zil çalınca bir el darbesiyle kapıyı kapattı ve otoriter bir sesle konuşmaya devam etti: "Evettt bugün sevgili çocuklar çok fazla şey işleyeceğiz ziraz müfredatın gerisindeyiz bu yüzden hazırlıklı olun ve bolca parşomen çıkran eğer yeterince yoksa gidip almak için 2 dakikanız var başlatıyorum kapı kapandıktan sonra içeri giremezsiniz"dedi ne siyah takım yeleğini cebinden cep saatini çıkardı ve bir düğmeye başladı o anda öğrenciler konuşturmaya başladı.Paul sürenin bitmesine az kala kapıya doğru yöneldi o sıra içeriye bütün öğrenciler girdi ve Paul sürenin dolmasıyla birlikte sonra öğrenciyi alığ kağıyı kapattı ve konuşmaya başladı: "Aferin çocuklar dakik insanları severim neyse konuyu daha fazla sulandırmadan başlayalım not edin sorararım.
Antik Çağ'da Astronomi
Antik Çağ'da gök biliminin gelişimindeki önemli hususlar olarak şunlar söylenebilir :
*Gökbilim önceleri yalnızca, çıplak gözle görülen gök cisimlerinin gözlemi ve hareketleri hakkındaki öngörülerden oluşuyordu. Eski zamanlarda gözlemler çıplak gözle yapılıyorsa da o zamanlar günümüzdeki gibi sanayi ve ışık kirliğinin bulunmayışı insanlara büyük bir avantaj sağlıyordu. Bu yüzden antik çağda yapılan gözlemlerin günümüzde yapılması neredeyse olanaksız derecesinde zordur.
*Eski insanların dairesel tarzda dikmiş oldukları 6.500 yıllık megalitlerin (Nabta Playa, Stonehenge) gökbilimsel gözlem amacıyla kullanıldıkları sanılmaktadır.
*Eski çağlarda gökbilimde ilerlemiş uygarlıklardan bazıları, Çin, Hint, Sümer, Kalde, Mısır, Toltek, Zapotek ve Maya uygarlıklarıdır.
*Rig-Veda'da Güneş'in hareketine bağlanan 27 takımyıldızdan ve 13 bölümlü zodyaktan söz edilir.
*Mayalar ise teleskopları olmadıkları halde Venüs’ün evrelerini ve tutulmalarını tam olarak saptayabilmişlerdi.
*Antik Yunanlar'ın gök bilimine yaptıkları en önemli katkı, yıldızları kadir derecelerine göre sınıflandırmaya çalışmış olmalarıdır.
Ortaçağ'da Astronomi
Ortaçağ’da gökbilim bilgilerinin İslam bilginlerince geliştirildiği ve bu bilgilerin sonradan Batı'ya aktarıldığı görülür[kaynak belirtilmeli]. Gökbilimi geliştiren bu İslam bilginlerinden başlıcaları şöyle sıralanır :
Fergani (805–880), Gök cisimlerinin hareketleri üzerine yazılar yazdı, ekliptiğin eğikliğini hesaplamasını sağladığı gözlemlerde bulundu.
Kindi (801–873), filozof ve ansiklopedici bilgin, gökbilim üzerine 16 eser yazdı.
Battani (855–923), gökbilimci ve matematikçi
Hasib El-Mısri (850–930), Mısırlı matematikçi
Harezmi (780-850): Türkistanlı matematikçi.
Ebubekir Er-Razi (864–930), İranlı bilgin
Farabi (872–950) büyük filozof ve bilgin.
Khujandi 10. yüzyılın sonunda Tahran yakınında bir gözlemevi inşa etti.
Ömer Hayyam (1048–1131), cetveller hazırladı, takvimi geliştirdi.
Ibn El-Haytham (965–1039), matematikçi ve fizikçi.
Biruni, (973–1048), matematikçi, gökbilimci ve ansiklopedici.
Tusi (1201–1274), filozof, matematikçi, gökbilimci ve ilahiyatçı; trigonometrinin kurucularından biri olarak kabul edilir.
Gıyaseddin Cemşid (1380–1429), (Özbekistan)
Uluğ Bey (1393 - 1449) Timur İmparatorluğu'nun 4. hükümdarı. Matematikçi ve gökbilimci.
Ali Kuşçu (1403 - 1474) Türk gökbilimci, matematikçi ve dilbilimci
Rönesans'ta Astronomi
*Kopernik Güneş merkezli güneş sistemi modelini fikir olarak ortaya attı.
*Koperniğin fikri Galile ve Kepler tarafından savunuldu, geliştirildi ve düzeltildi.
*Kepler Güneş’in çevresindeki gezegenlerin hareketini belirleyen bir yasalar sistemi olduğunu düşünen ilk kişi oldu.
*Çekimi hareket yasalarıyla tanımlayan Newton oldu. Böylece gezegenlerin hareketine makul bir açıklama getiren ilk kişi de o oldu. Aynı zamanda yansıtıcı teleskobu icat etti.
Günümüzde Astronomi
Gökbilim 19. ve özellikle 20. yüzyılda baş döndürücü bir hızla ilerlemiştir. Yakın zamanlardaki keşif ve gelişmelerle ilgili olarak şunlar söylenebilir:
*Teleskopların geliştirilmiş olmasının yanısıra, diğer bilim dallarındaki ilerlemelerin de gök bilimine yardımcı olmaları sayesinde, evrenin gizleri bir bir açığa çıkmaktadır.
*Gökbilimdeki en önemli gelişmelerden biri, tayfölçümü de denilen spektroskopinin (maddelerin ışıkla olan etkileşimlerini anlamaya çalışma, maddelerin soğurduğu ve yaydığı ışığı, yani elektromanyetik dalgaları saptayarak maddenin yapısı hakkında sonuçlara varma tekniği) yani yıldız ışığının elektromanyetik spektral analizine başlanmış olmasıdır.
*Diğer yıldızların ışıklarının analizi, bu yıldızların ışığının temelde Güneş’in ışığından farksız olduğunu, fakat yıldızlar arasında sıcaklık, kütle ve boyut bakımından son derece büyük farklılıklar bulunduğunu göstermiştir.
*20. yüzyılın başında diğer galaksilerden ayrı bir birim olarak galaksimizin varlığı kanıtlanabilmiştir.
*Ardından Hubble yasası ile evrenin bir genişleme içinde olduğu saptanmıştır; galaksiler giderek birbirinden uzaklaşmaktadır.
*Kozmolojik termik ışıma (fosil ışıması) ve kimyasal elementler ve izotoplarının maddeden ayrılmasını açıklayan farklı nükleosentez teorileriyle büyük ölçüde gökbilim ve fiziğe dayalı olan Büyük Patlama kuramı yoluyla kozmoloji özellikle 20. yüzyılda büyük gelişmeler göstermiştir.
*20. yüzyılın bu alandaki son gelişmeleri olarak, radyoteleskopların, radyoastronominin, modern bildirişim araçlarının ortaya çıkması sayılabilir. *Bunlar sayesinde, elektromanyetik dalgalarla uzayı aşan parçacıkların spektroskopik analizi yapılabilmiş ve böylece uzak gök cisimleri üzerinde yeni deney türleri olanaklı hale gelmiştir.
Evet çocuklar kısaca Astronomi'nin hikayesi bu umarım bu kadar bilgi birden size ağır gelmemişti bende öyle düşündüm şimdi çıkabilirsiniz unutmadan söyleyeyim haftaya gece saat 9a alınmıştı çünkü uygulamalı olarak yıldızları gözlemleyeceğiz yıldız haritalarını unutmayın"
C.tesi Eyl. 12, 2009 8:56 am