Yeni Arkadaşlar.

Konu: Yeni Arkadaşlar. Paz Ağus. 02, 2009 12:10 pm

Kısa bir yolculuktan sonra King's Cross’a geldik , burası mugglelarla doluydu. Nasıl farkedilmeden duvardan geçebiliriz hiçbir fikrim yoktu. Zaten öyle bir şey olmasını ummuyordum. Annem bizimle gelememişti çünkü işi vardı, bu yüzden yanımızda sadece babamız vardı. Adam tek başına iki sandığı çekiyor , mugglelar yüzünden söylenip duruyordu. Onlar olmasa her şeyin daha kolay olabileceğini milyonuncu kez söylediğinde dönüp

“İstemiyorsan biz taşıyabiliriz” dedim , o da güldü ve

“Bir sorun yok tatlım tamam, çenemi tutacağım” diyerek cevap verdi. Bizi 9 ve 10 numaralı peronların arasında bir yerde bırakarak bilet almaya gitti. Bizde etrafımızdakileri inceliyor , duvardan nasıl karşıya geçebileceğimizi düşünüyorduk. Aslında dikkat etmeseydik önümüzdeki iki çocuğun birbirleriyle şakalaşır gibi yaparak duvarın önünden yok olduklarını fark edemezdik. İkimizde gülümseyerek birbirimize baktık , korkmamıza gerek kalmamıştı. Babam geri döndüğünde ikimize de sıkıca sarıldı ve bizi öperek dikkatli olmamızı söyledi. Ona

“Hoşçakal” diyerek iki peronun ortasındaki taş duvara doğru ilerledik. Sandıklarımız elimizde gülüyor , sohbet ediyormuşuz gibi yavaşça hareket ediyorduk. Sırtımın duvara değdiğini hissederek kendimi sertçe geri ittim.

Arkamı döndüğümde resmen başka bir dünyadaydım. O kadar güzeldiki , gerçek üstü gibiydi. Kırmızı , tepesinden buharlar çıkan bir tren… Mia beni tutup çekerek trenin kapısına götürdü. İçeri girdik ve kendimize boş bir kompartıman aramaya başladık. Biraz zor oldu çünkü tren gerçekten kalabalıktı. En sonunda boş bir yer bulduk ve kendimizi yumuşak koltuklara bıraktık.
Tren onbeş dakika sonra hareket etti , ikimizde gülümseyerek birbirimize bakıyorduk , hala çok heyecanlıydık. Birden kapı kayarak açıldı ve teni sütlü çikolata renginde , kıvırcık saçlı bir çocuk içeri girdi. Çekinerek

“Oturabilir miyim?” diye sordu. Mia cevap vermeyince bende

“Tabiiki!” diye atlayıverdim. Biraz bağırmıştım sanırım , çünkü çocuk gülerek yanıma oturdu. Çok tatlı bir çocuktu. Yol boyunca sohbet ettik ve onun ikinci sınıf olduğunu öğrendim. Bize geçen sene okula ilk geldiği günkü heyecanını , yaşadıklarını anlattı. Saatler sonrada

“Artık cüppelerinizi giyseniz iyi olur” deyip kendi cüppesini giyerek kendisini kompartımandan dışarı attı. Bizde Mia'yla başbaşa kalmıştık. Derken kapı hızla açıldı...

Konu: Geri: Yeni Arkadaşlar. Salı Ağus. 04, 2009 2:35 am

" Karanlık .. İnsanın içini acıtan,sonu gelmez bir karanlık .. Yavaş ve korkan adımlarla ilerliyordum.Sarı saçlarım ve ağlamaktan kızaran gözlerle onları yeniden bulmak üzere ilerliyorum .. Yürümekten yorulmuş ayaklarımı sıyıran ağaçlara sesli bir şekilde küfrediyorum.Bunun iyi bir şey olmadığını bilmesem de gerçekten canımı yakıyorlar.Gözlerimi açıp kapadığım da kendimi annemle babamın yanında buluyorum.Annem yine sarı saçlı , babam yine aynı.Her gece onların yanına gelmiş olmama rağmen onları gerçekten çok özlüyorum. Yanlarına koşarak onlara sarılıyorum , her zaman yaptığım gibi .. Annem ağlıyor.Anlıyorum ki yine ayrılma vaktimiz geldi.Yine gözlerim dolarak arkamı dönüyorum ve ağlayarak kalkacağım yeşil ışığı bekliyorum.Beni fazla bekletmeyi sevmiyor anlaşılan hemencecik geliveriyor.Ve gözlerimi açıyorum."

Daisy her zamanki gibi dolmuş gözlerini açmış ağlıyordur.Onların Daisy'i ve ablasını bu dünya da kimsesiz bıraktıkları günden beri aynı rüyayı görüyordu. Ablası yine gelmiş saçlarını okşayıp onu rahatlatıyordu.Hayatında en önem verdiği kişi ablasıydı.Her zaman onun yanında olmuş,seçimlerine karışmamış ama ona dikkat etmiştir.Belki de ailelerinden kalan tek üyeler oldukları için birbirlerine bu kadar bağlılardı. Her şeylerini birbirleriyle paylaşırlardı.Daisy rahatlamış ablasını öperek kalkıyordur.Ablası gülümsüyordu.Bugün Hogwarts'a gidecekti.Ve gerçekten iyi bir öğrenci olacağa benziyordu.Zekiydi ve kötüydü.Slytherin binasına gitmeyi istiyordu ablası gibi.Ablası iyi tarafta olsa bile o da Slytherin mezunuydu.Daisy yerinden kalkarken ablası da aşağı iniyordur.Genç kız dolabını karıştırırken en uygun olarak gri bir kazakla siyah kotunu çekti.Ve onun üstünede siyah uzun kot montunu.Bu takımı giymenin ona çok yakıştığını söylerlerdi.Siyah saçlarını ,gri ise gözlerini ortaya çıkartırdı.Fiziğini severdi.Uzun ince bir yapısı,sapsarı saçları,mavi gözleri ve kırmızı dolgun dudakları vardı.Üstünü giyindikten sonra sandığını kontrol etti.Ve en sonuna geldiğinde yatağın yanında ki İksir kitabını fark etti.Son dakika da farketmişti.Eğer görmeseydi Hogwarts'a iksir kitabı olmadan gidecekti ve orada ki eski kitapları kullanmaya hiç niyeti yoktu.Genç kız sandığını ve giysilerini kontrol ettikten sonra yemek salonuna indi.Ev cinleri herzaman ki gibi mükemmel bir kahvaltı hazırlamışlardı.Uzun bir süre burada son yemeğini yiyecek olması yüreğine ince bir hüzün yerleşmişti.Ama ablası işi yüzünden sıklıkla Hogwarts'a gelecekti ve onu görebilecekti.Aslında şanslıydı sihir bakanının kardeşi olmak.Çoğu kişinin olmak istediği kişilerdendi. Genç kız kahvaltısını etmiş ve sandığını cisimlenecekleri yere götürülmüştü. Ablasıyla beraber Hogwarts'a Express ile normal yollardan gitmeye karar vermişlerdi.Ablası da geldikten sonra King Cross'a cisimlendiler.Cisimlenilen yer kuytu biryerdi ve muggleların görmesi imkansızdı.Genç kız ve ablası normal muggle kıyafetleriyle istasyona gelmişlerdi.O sırada sadece bakanlığa özel galleonlardan birisi yanmaya başladı.Ablası onu öpüp gitmişti.Genç kız anlıyordu ablasının durumunu ve ona yeterince zaman ayırabiliyordu Daisy'e.Daisy sandığını çekip 3 ile 4 numaralı peronların arasından geçecekti.Ve birçok kişi vardı onunla beraber.Daisy hızlı adımlarla duvara ilerlerken birden önüne bir kız çıktı ve kız ona çarptı.Kız yere düşerken Daisy etkilenmemişti.Kız önüne döndüğünde Daisy'nin sinirli gözlerini gördü.Aslında yüzü bir ton daha açılmış gibiydi.Kız geri çekilirken Daisy yine hızlıca duvara doğru ilerledi.Ve birkaç saniye sonra kıpkırmızı trenin önündeydi.Genç kız kendi kendine gülümserken az önceki olayı unutmuş gibiydi.Sandığını bırakmış baykuşunu ve kedisini alıp boş bir kompartman bulmaya çalışıyordu.Sondan başladığı için hiç boş kompartman bulamadı.2. Kompartmana geldiğinde içeride bir kız vardı.En boş kompartıman oydu.Kapıyı açıp içeriye girmişti.

'' Eğer beklediğiniz biri yoksa oturmayı düşünüyordum ne dersiniz ? ''

Daha kızların cevabını beklemeden boş bulduğu yere oturmuştu.Kızların beklemeyen bakışları eşliğinde baykuşunu dışarya saldı,kedisini ise yukarıda ki bölmeye koymuştu.Ve genç kız gülümseyerek önünde ki kızları incelemeye başlamıştı.Aslında şeker kızlardı.Ve yine kızlara dönerek kendini tanıtmaya başladı.

'' Ben Daisy Madeline Colean.Ursula Colean'ın kardeşiyim.Slytherin binasına gitmeyi istiyorum.Baykuşumun adı Fairy,kedimi adı ise Liza.Umarım sizde kendini tanıtma tenezzülünde bulunurs- "

Genç kız daha sözlerini tamamlayamadan kapı açılmıştı.Kapıyı açana döndüğünde sabah ona çarpan kızı görmüştü.

Konu: Geri: Yeni Arkadaşlar. Salı Ağus. 04, 2009 3:09 am

"Kahvaltıııııııııııııııı ! "
Annem her sabah olduğu gibi gene o kulakları delen sesiyle bizi kahvaltıya çağırıyordu. Zamanla bu sese alışıyordum ama o anın korkusuyla her seferinde kendimi yataktan atıp boylu boyunca parkeye yapışıyordum. Bu sabah da aynı böyle olmuştu.
Homurdanarak yerden kalktım. Üstümü başımı silkeleyip dolabımın gıcırdayan kapağını açtım. Zaten giyeceklerim hazırdı. Bir çırpıda giyinip salona doğru yollandım.

Güzel bir kahvaltıydı. Yemek boyu bana bir şeyler anlatıp durdular. Hogwarts’ta böyle … Hogwarts’ta şöyle … Senelerdir dinlediğim hikayeleri son zamanlarda o kadar çok dinliyordum ki artk “Bitse de gitsek” kıvamındaydım.

Yemeğim bitince odama geri dönüp eşyalarımı son bir kez kontrol ettim ve sandığa asıldığım gibi kapıya doğru yürüdüm.Babam bizimle gelmiyordu. Biricik kızını(!) uğurlamak ona çok ağır gelirdi(!).

Annemle yol boyu sohbet ettik. Onunla hiç bu kadar uzun konuşmamıştım. Uzun bir yolculuk ve keyifli bir sohbetin ardından sonunda King Cross’taydık.Annemin yüzünü sevinçli bir telaş almıştı.Bir yandan tedirgindim ancak olacaklar için sabırsızlanıyordum.O duvardan geçmek , trene binmek ve sonunda Hogwarts …

Annem bilet gişesinden biletimi aldı. Duvara doğru yürüdük. Bana sakin olmamı ,normal bir şekilde yürüyüp o duvardan geçmemi söyleyip duruyordu.Bense etraftaki insanları inceliyordum. Annem beni ufak bir hamleyle duvara doğru iteledi. Arkamı dönüp ona son bir kez baktım. Gülümsedi ve eliyle “Git” dedi.

Duvara döndüm ve sakince yürümeye başladım.Anın korkusuyla gözlerimi kapatmıştım.Geçememekten çok korkuyordum ve tam o sırada bir şeye çarpıp sandığımla birlikte yere düştüm.Gözlerimi hala açmıyordum.Geçemediğimi ve rezil olduğumu düşündüm. Gözleri açtığımda bir çift göz bana bakıyordu.Oldukça sinirliydi.Masum bir gülümsemeyle ve bakışlarımla genç kızdan özür dilemeye çalıştım.

Birkaç saniye sonra genç kız üzerimden öldürücü bakışlarını çekip duvara doğru ilerledi ve yok oldu. Küçük bir hamleyle ayağı kalktım. Bugün bu ikinci yeri boylayışımdı. Üstümü silkeledim ve sandığımı elime alıp duvara doğru ilerledim.

İşte artık trenin önündeydim. Bir an önce bir kompartıman bulup oturmak istiyordum. Önüme gelen ilk kompartımanın kapısını açtım. İçeri az önce duvara geçerken çarpıştığım genç kız vardı.Karşısında iki genç kız daha .

Masumca " Gelebilir miyim? "diye sordum.

Konu: Geri: Yeni Arkadaşlar. Salı Ağus. 04, 2009 3:51 am

Ailemizle vedalaştıktan sonra Lily’le beraber Hogwarts Ekspresi’ne doğru ilerledik. Bizi yedi kere Hogwarts’a taşıyacak olan bu araç, bacasından dumanlar çıkan, kırmızı, önünde Hogwarts Ekspresi yazan büyük bir trendi. Lily’le birbirimize gülümseyerek trene doğru ilerledik. Trenin içi göründüğünden de büyüktü. Kompartımanlar sekiz kişiyi alacak kapasitedeydiler. Valizlerimizi rahatça yerleştirebilmek için boş bir kompartıman aramaya koyulduk. İlk kompartıman şimdiden dolmuş gibi görünüyordu. Biz de onu geçerek ilerlemeye devam ettik. Evet, şansımıza ikinci kompartıman da kimse yoktu. Biz de kapıyı açarak içeri girdik, dikkatlice valizlerimizi oturma yerlerinin üzerindeki raflara yerleştirdik. Tren yavaş yavaş hareket etmeye başladı. Heyecanlıydım. Ailemizin bize Hogwarts hakkında vermiş olduğu bilgiye rağmen Hogwarts söz konusu olunca heyecanlanmayan çocuk tanımıyordum. Bir süre sonra aniden kapı açıldı ve içeri bir çocuk girdi.

“ Oturabilir miyim?” diye sordu. Çocuk aslında oldukça hoştu fakat benim ilgilendiğim tiplerden değildi. Ancak Lily’nin ona bakışlarından anladığım üzere onunla sohbet işini Lily’e bıraktım. Ben de bir iki gülümsedikten sonra ilgilenmiyormuş gibi yaparak camdan dışarı bakmaya devam ettim. Çocuk biraz sonra bize gülümseyerek dışarı çıktı. O dışarı çıkınca Lily’e anlamlı bir bakış atarak gülümsedim. O da bana sırıtarak göz kırptı. Hogwarts yolculuğu şimdiden çok güzeldi. Hogwarts’ta yaşayacaklarımı ise düşünerek ziyan etmek istemiyordum. Biraz sonra kapı tekrar açıldı ve içeri uzun sarı saçlı, beyaz tenli hoş bir kız girdi. Ona bakarak gülümsedim. Kız bize bakarak:

“ Beklediğiniz biri yoksa oturmayı düşünüyordum, ne dersiniz?” diye sordu. Kompartıman ne kadar dolu, o kadar eğlenceli. Tabi ki anlamında salladım başımı. Hogwarts’taki arkadaşlarımın da böyle girişimci olmasını dilerdim. Kız Lily’nin yanına oturarak kendini tanıtmaya başladı.

'' Ben Daisy Madeline Colean.Ursula Colean'ın kardeşiyim.Slytherin binasına gitmeyi istiyorum.Baykuşumun adı Fairy,kedimi adı ise Liza.Umarım sizde kendini tanıtma tenezzülünde bulunurs- "

Fakat Daisy daha lafını bitiremeden kompartımanın kapısı tekrar açıldı. İçeri giren kız da masumca:

“ Gelebilir miyim?” diye sordu. Ona bakarak:
“ Elbette.” diye cevap verdim. Daisy ile bu yeni kızın birbirlerine bakışlarını fark etmiştim. Acaba aralarında bir olay mı geçmişti? Her neyse, bunlar zaten beni ilgilendirmezdi. Daisy’e bakarak:

“ Sanırım lafın yarıda kaldı.” dedim gülümseyerek. “ Ne diyordun?”

Konu: Geri: Yeni Arkadaşlar. Salı Ağus. 04, 2009 7:55 am

" Gelebilir miyim ? "

Duyduğu bu masum sesle kapıya dönmüştü.Kızgın bir şekilde bakmış olmalıydı ki Mia lafa girmişti.

'' Elbette."

Mia o sırada bakışlarımızı yakalamış olacakki ortamı yumuşatma çabalarına girmiş gibiydi.Aslında iyi bir kıza benziyordu.Bu çabası da hoşuna gitmişti ama kıza hala sinirliydi.İnsan biraz daha önüne bakabilirdi.Hala kıza bakmaya devam ediyordu.Kız utanmış olmalıydı ki hafifçe pembeleşmişti.Mia bunu da farketmiş konuyu değiştirmişti.

'' Sanırım lafın yarıda kaldı. "

Dedi gülümseyerek.Gülümsemesi çok güzeldi.Sarı saçlarına bembeyaz dişleri yakışıyordu.Ve fiziği Daisy gibi güzeldi.Lily ile Mia gerçekten benziyorlardı.İyi de anlaşıyora benziyordu.

'' Ne diyordun ? "

Genç kız Mia'nın tavrından hoşlanmış iğnelemeden konuşmaya çalışacaktı. Neler diyebileceğini düşünürken pencereden dışarıyı seyrediyordu.Bu sırada kız da Mia'nın yanına oturmuştu.Oda şeker bir kıza benziyordu ama hala ona çarpışını unutmamıştı.Aslında Daisy düşmemişti.Olan kıza olmuştu ama bunun kabalık olduğunu düşünüyordu.Kıza da bir şans vererek konuşmaya başladı.

'' Diyordum ki.Ben Daisy Madeline Colean.Sizler kimsiniz ? ''

Bunu söylemesi daha iyi olmuştu.Aslında kızların bu tavrından sonra onlara kötü davranmak nedense hiç içinden gelmiyordu.Hatta duymamalarını umacak kadar pişman olmuştu.Sonra sırayla kızların kendilerini tanıtmalarını dinlemişti.İkizlerin adı Mia ile Dakota Lily,ona çarpan kızın adı ise Reese Becca idi.Kızlarla tanıştıktan sonra ortamdaki gerginlik biraz daha azalacaktı. Tabi Daisy 3 kızında Gryffindor'a aday olduğunu bilmiyordu.

'' Sizler hangi binaya gitmeyi düşünüyorsunuz ? Şahsen ben Slytherin'e gideceğimi düşünüyor ve umuyorum.Şu sırada aileden kalanlar sırf biz olduğumuz için ailenin sırf Slytherin'e verildiği düşünülüyor.Ve tabii ki birde Roma daki kuzenimiz.O da Rawenclaw'daydı. "

Genç kız onların cevaplarını dinlerken dışarıyı seyretmeye başlamıştı.Tek tük binalar yerlerini uçsuz bucaksız arazilere bırakmıştı.

Konu: Geri: Yeni Arkadaşlar. Salı Ağus. 04, 2009 8:25 am

Daisy’nin yüzü biraz daha yumuşamışa benziyordu. Belki kendi tavırlarından,. belki de Hogwarts’a yaklaşmanın verdiği mutlulukla siniri azalmıştı. Kaldığı yerden konuşmasına devam etti.

'' Diyordum ki.Ben Daisy Madeline Colean.Sizler kimsiniz ? ''

Mia da kendini tanıttı.

“ Mia Bickle. Senin de tahmin ettiğin gibi Lily’nin ikiziyim.” Sırasıyla kompartımandaki herkesle tanıştı. İnsanlar tanışınca ortadaki çekingenlik kalkar derler. Onların kompartımanında da öyle olmuştu. Artık herkesin tavırları daha rahattı. Tren hızla yola devam ediyordu. Mia artık çoktan Londra’dan çıktıklarını biliyordu çünkü tek tük kalan evler de artık görünmüyordu. Camdan dışarı bakıldığında kuzeye doğru tarlalar, tarlaların iki yanında ağaçlar ve küçük bitkiler görünüyordu. Güneş de yavaş yavaş alçalıyordu. Hogwarts’a çok kalmamıştı. Her ne kadar heyecanını kompartımandakilere hissettirmemeye çalışsa da merak ediyordu yeni yuvasının nasıl bir yer olacağını. Lily sanki düşüncelerini okumuş gibi ona gülümsedi. Mia da çaktırmadan ona gülümsedi. Daisy kompartımandakilerle tanışmış olmaktan memnun bir şekilde konuşmasına devam etti.

'' Sizler hangi binaya gitmeyi düşünüyorsunuz ? Şahsen ben Slytherin'e gideceğimi düşünüyor ve umuyorum.Şu sırada aileden kalanlar sırf biz olduğumuz için ailenin sırf Slytherin'e verildiği düşünülüyor.Ve tabii ki birde Roma’daki kuzenimiz.O da Ravenclaw'daydı. "

Mia düşündü. Eğer binasına kendisi karar verecek olsa hangi binayı seçeceğini düşündü. Onda kimsede olmayan bir hırs vardı, hiçbir şeyden korkmayacak kadar cesurdu ve pratik zekası da vardı. Üç binanın bir karışımı olsa onu mutlaka oraya alırlardı. Kendinde bir tek Hufflepuff’tan bir parça bulamadı.

“Bilemiyorum.” dedi Mia. “Sanki bütün binalardan bir parça var bende. Aklım oldukça karıştı bu konuda. Genelde aile üyelerini aynı binaya veriyorlar.” Durakladı. Ailesi nesillerdir Gryffindor binasına seçilmişti. Kuzeni Jasey hariç. “Gryffindor olabilir. Değil mi Lily?” Lily’e hafifçe gülümsedi. Fakat Daisy gibi hoş bir kızın onunla bu yüzden irtibatı koparmasını istemezdi.

“ Fakat görüşmeyi kesmeyeceğimizi umarım.” diye ekledi. Yine de eğer bu şekilde zıt binalara seçilirlerse Daisy’i diğer Slytherin’lilerin arasında zor duruma düşürmek istemezdi. Klasik Gryffindor-Slytherin düşmanlığı. Galiba nasıl bir dostluk olursa olsun okula gidince tuzla buz oluyordu. Ardından kompartımana yeni giren kıza döndü. Onu konuşmanın dışında bırakmak istemiyordu.

“ Reese, sen bu konuda ne düşünüyorsun?” diye sordu.

Spoiler:

Konu: Geri: Yeni Arkadaşlar. Salı Ağus. 04, 2009 11:59 am

İçeri sarışın , uzun saçlı , ince ve soluk tenli bir kız girdi. Sonra Mia’yla bana dönerek ;

“Beklediğiniz biri yoksa oturmayı düşünüyordum , ne dersiniz?” diye sordu.Mia’ya döndüm ve onun “evet” dercesine kafasını salladığını görerek yeni gelen kıza gülümsedim. O da Mia’nın karşısına , yani benim yanıma geçip oturudu ;

“Ben Daisy Madeline Colean.Ursula Colean'ın kardeşiyim.Slytherin binasına gitmeyi istiyorum.Baykuşumun adı Fairy,kedimin adı ise Liza.Umarım sizde kendini tanıtma tenezzülünde bulunurs-” diye henüz lafa girmiştiki kompartımanın kapısı tekrar savrularak açıldı. Bu seferde içeriye yine sarışın ama dalgalı saçları olan hoş bir kız girdi. Kız Daisy’i görünce birden kızararak ;

“Gelebilir miyim?” diye sordu. Çok tatlı bir sesi vardı ve görüntüsüyle birleşince bu sevimlilikten etkilenmemek mümkün değildi. Daha ben cevap vermeden Mia ;

“Elbette” diye yanıtlayınca kıza dönüp gülümsedim. Ama kız hala Daisy’e bakıyor , ikiside ürkekçe birbirlerini süzüyordu. Gerçi Daisy pek ürkek değil de daha çok saldıracakmış gibiydi. Mia ortamın gerildiğini fark ederek ;

“Sanırım lafın yarıda kaldı. Ne diyordun?” dedi. Kız bir an için cevap vermeyecek sandım ama hemen kendini toparlayarak ;

“Diyordum ki.Ben Daisy Madeline Colean.Sizler kimsiniz ?” dedi. Hepimiz kendimizi tanıttık ve ortamdaki gerilim sona erdi. Herkes birbirine birşeyler anlatıyordu oysa benim kafam Hogwarts ve Seçmen Şapkadaydı… Mia’yla ayrılmak… Düşüncesi bile korkunçtu bu yüzden hepsini bir kenara bırakarak ikizime sıcacık gülümsedim. O da bana.
Daisy benim kafamdan atmakya çabaladığım ancak başaramadığım konuyu açarak ;

“Sizler hangi binaya gitmeyi düşünüyorsunuz ? Şahsen ben Slytherin'e gideceğimi düşünüyor ve umuyorum.Şu sırada aileden kalanlar sırf biz olduğumuz için ailenin sırf Slytherin'e verildiği düşünülüyor.Ve tabii ki birde Roma’daki kuzenimiz.O da Ravenclaw'daydı” dedi. Sanki çok gerekliymiş gibi yine bu konu açılmıştı. Duyduğum rahatsızlığı belli etmemek için sustum. Eğer konuşursam korkumun sesime yansıyacağından çekiniyordum. Düşüncelerim Mia’nın sözleriyle bölündü ;

“Bilemiyorum.Sanki bütün binalardan bir parça var bende. Aklım oldukça karıştı bu konuda. Genelde aile üyelerini aynı binaya veriyorlar. Gryffindor olabilir. Değil mi Lily?” dedi. Bende tam öyle düşünüyordum ancak emin olamıyordum işte. Bu yüzden sadece kafamı salladım. Mia Daisy’e dönerek ;

“Fakat görüşmeyi kesmeyeceğimizi umarım” diye ekledi. Bende öyle istiyordum. Daisy’i sevmiştim ve aramızın bir bina yüzünden bozulmasını istemiyordum. Sonra merakla Reese’e döndüm ama Mia benden önce davranarak ;

“Reese, sen bu konuda ne düşünüyorsun?” diye sordu. Bende merak ediyordum. Acaba Reese hangi binada olacaktı ?

“Evet Reese. Sence nerede olcaksın?” dedim ve sonra bu sevimli kızla aynı binada olmanın ne kadar güzel olucağını hayal ederek

“Umarım aynı binada oluruz” diye ekledim.

Konu: Geri: Yeni Arkadaşlar. Perş. Ağus. 06, 2009 9:10 am

Reese Lily’nin lafını bitirmesini bekledi. Ardından o da onaylar gibi başını salladı.

“ Gryffindor oldukça yakın bir ihtimal gibi görünüyor.” dedi. Mia Lily’e baktı. Reese ile aynı binada olabileceğini duyunca yüzüne bir gülümseme yayılmıştı. Tren tüm hızıyla Hogwarts’a yol almaya devam ediyordu. Artık tek tük ağaçlar da azalmış, bomboş bir arazide gidiyorlardı. Güneş yavaş yavaş alçalmaya başlamıştı. Mia kompartımandaki herkesin yüzünde Hogwarts’a gidiyor olmanın verdiği sevinci görebiliyordu. O sırada kompartımanın kapısı açıldı. Yumuşak yüzlü sevecen bir bayan kafasını kompartımanın kapısının içinden uzatarak:

“ Herhangi bir şey ister misiniz, çocuklar?” diye sordu. Mia kadının sürüklediği arabaya baktı. Çikolatalar, şekerler… Renk renk. Fakat ne yazık ki Mia’nın hiçbir zaman tatlıyla arası olmamıştı. Hoşnutsuzca başını hayır anlamında salladı. Kompartımandaki diğer arkadaşlarına baktığında onlarında arabadakilerle pek ilgilenmediğini gördü. Kadın hoşnutsuzluğunu gizlemeye çalışan yapay bir gülümsemeyle kapıyı çekerek gitti. Yaklaşık on dakika sonra kompartımanın kapısı tekrar açıldı. Bu defa bir profesördü. Kompartımandaki herkes profesöre bakıyordu. Profesör de olabilecek en sevecen şekilde:

“ Hogwarts’a yaklaştık çocuklar.” dedi. “ Cüppelerinizi giyseniz iyi olacak.” Ardından diğer kompartımanlara da haber vermek üzere dışarı çıktı. Mia arkadaşlarının yüzündeki sevinci görebiliyordu. Herkes yedi sene boyunca üzerinde taşıyacak cüppesini giymek için sabırsızlanıyordu fakat kimse acele davranmak istemiyor gibiydi. En sonunda Mia beklemekten sıkılarak bavulunun en üstündeki cüppesini alarak hızla üzerine geçirdi. Onun hareketiyle diğerleri de sırasıyla siyah cüppelerini üzerlerine geçirdiler. Mia cüppenin soldaki boş yerine hangi armanın işleneceğini merak ediyordu. Bir anda trenin çığlığı andıran düdüğü vardıklarını bildirircesine çaldı. Mia’nın kalbi yerinde çıkacakmışçasına atıyordu. Herkes adeta trenin kapısına hücum etmişti. Ama Lily Mia’ya biraz bekleyelim dercesine bir bakış atınca sabırla diğer öğrencilerin treni boşaltmasını beklediler. Hiçbir zaman aceleci, kendine hakim olamayan çocuklar olmamışlardı. Nihayet tren boşaldığında onlar da yukardan bavullarını alarak trenden dışarı çıktılar. Bir Hogwarts görevlisi birinci sınıfları etrafında topluyordu. Kompartıman arkadaşları kendilerinden biraz daha öndelerdi. Mia Lily’e gülümseyerek yürümeye başladı. Yedi sene boyunca evleri olacak bu devasa şatoya sadece birkaç adım kalmıştı. Ve Hogwarts’a giden yol nihayet bitmişti. Göklere kadar çıkan devasa kuleleriyle Hogwarts, tüm ihtişamıyla önlerinde uzanıyordu. Gök yüzü bu görüntüyle mükemmel bir uyum sağlayacak şekilde en güzel yıldızlarını sunmuştu. Lily’e döndü. Düşündüğü hiçbir şeyi söyleyemiyordu. Ağzından dökülen tek sözcükler, “ Vay canına.” oldu. Görevlinin talimatlarına uyarak dünyanın en ihtişamlı şatosuna doğru yola koyuldular.

» Yeni Bir Cüppe.