Rilette Rain Mainly...~

Mesaj Sayısı : 1 Nereden : Phoenix

Hangi ders: Muggle Araştırmaları
Rpg:

Odette'i
getiren üç sandık yüklü at arabası sokağın başında durdu. Kasım ayının karanlık
öğleden sonrasında havanın soğuk olmasına aldırmayan genç bayan camlardan birini
açıp dışarı baktı. İç içe geçmiş sokaklarda insanların kaynadığı bu kalabalık
mahallede birden kararan güne şaşırmıştı. Depreşen atlarına söven arabacılar,
kaldırımlarda birbirlerine çarparak geçen insanlar, mağazalardan akan tezgahtar
ve müşteriler onu şaşırtıyordu; çünkü her ne kadar Washington'ın daha temiz
olmasını umuyorsa da bu koşuşturmacayı beklemiyor, buranın gözüpek adamların
iştahına açık bir kent olduğunu duyumsuyordu. Arabacı eğilerek
sordu:
"Wistseal Geçidi mi
demiştiniz?"
"Hayır; Wistseal Sokağı... Yeni
bir ev olduğunu sanıyorum."
Araba hemen yandaki
sokağı dönünce ev baştan ikinci konumdaydı. Dört katlı büyük apartmanın taş
duvarları komşu evlerin yosunlaşmış duvarları yanında pek kararmamış sayılmazdı.
Kaldırıma inen Odette evi, aşağıdaki ipekçi dükkanından ortadaki giriş katına ve
en üstte terasa açılan geri daireye kadar şöyle bir süzdü. Birinci katta küçük
kadın başı yontularıyla süslü balkon demirleri, taş üzerine doğrudan yontulmuş
pencere doğramaları vardı. Onun altındaki giriş kapısı çok daha süslüydü, iki
meleğin tuttuğu kapı numarası gaz lambasıyla aydınlatılmıştı.
Sarışın, şişman
bir adam kapıdan çıkarken Odette'i görünce durakladı:
"Vay! Geldiniz demek! Sizi yarın
bekliyorduk."
"Jacksonville'den bir gün önce
ayrıldım. Yoksa o da henüz hazır değil mi?"
"Oh! Hazır, hazır... On beş gün önceden kiraladım. Gelin
sizi dairenize götüreyim."

Merdivenleri teker
teker çıktılar. Genç adam, dairenin kapısını açtı ve hanımefendiye geçmesi için
'buyur' etti. Odette teşekkür eder gibi bir ifadeyle başını sallayarak içeriye
girdi. Ev toz toprak içindeydi. Kim temizler şimdi buraları?! Pencere pervazları
çatlaktı ve ayrıca camlar çizikti. İlk işi burayı bir temizlikçi tutarak
temizlemek olacaktı. Kapıdaki genç adam, Odette'in bavullarını almış içeriye
sokmaya çalışıyordu. Odette eliyle dur işareti verdi.

"Lütfen!, onları bu tozlu eve sokmak istemiyorum. Kapının
önünde kalsınlar."
"Peki efendim, nasıl
isterseniz..." dedi genç adam
eğilerek.

"Başka bir isteğiniz var mıydı
efendim?"
"Hayır yok, teşekkürler
gidebilirsiniz."

Genç adam geri geri giderek
kapıdan çıktı. Odette pencerelerden tutarak duvarların çatlaklarına kadar her
detayını süzüyordu evin. Hala bıraktığı gibiydi. İlk önce pencereleri açtı ve
havalanmasını sağladı. Ardından mutfağa daldı ve orayı da incelemeye koyuldu.
Mutfak dolapları, aşınmış, yıpranmış ve yarısı da sökülmüştü. Yeniden yaptırmak
zorundaydı tüm burayı.

Mutfaktan çıkarak
banyoya girdi. Bir duşakabin vardı ve kırıktı. Musluklar berbattı ve aşınmıştı.
Odette buraya iğrenerek baktı ve ordan ayrılarak odalara bakmak için adımını
attı. Yatak odasına geldiğinde burayı pek fazla kötü bulmadı. İdare edilebilecek
düzeydeydi ama yine de bir el atılması gerekirdi. Diğer odalara da göz attıktan
sonra en uzman bir tamirci ve seramikçi çağırttı. Pencereleri baştan aşağı
söktürdü ve yenilerini taktırdı. Mutfağı baştan aşağı yeniletti, duvarları
boyattı. Yerlere yeni seramikler döşetti. Banyodaki duşakabini yaptırdı ve
muslukları tamir ettirdi. Odaları da elden geçirdikten sonra balkondaki
demirleri değiştirip bir güzel boyattı. Yeni aldığı perdeleri taktırdı ve
eşyalarını eve taşıttırdı. Şimdi yerlerşme zamanıydı işte!...

Eşyalarını
bavuldan çıkartarak birer birer dolabına dizmeye başladı. Mutfağı da düzene
soktuktan sonra aç olduğunu hissetti ve yanında getirdiği bir kaç yiyeceği
pişirmeye başladı. Buzdolabına bozulacak yiyecekleri yerleştirdikten sonra
yemeğini pişirmeye koyuldu. Masayı açarak tek tek yiyecekleri dizmeye başladı ve
oturarak yemeye başladı.

Teras katına çıktı ve yanına da en sevdiği
kitabını aldı. Yumuşak ve geniş bir koltuğa yayılarak kitabını okumaya başladı.
Tüm bu işler gözünde büyüyordu ancak bir gün de bitmişti ama kendisi de bitmişti
açıkçası. Yukarıdan kafasına çok sert bir şeyin düşmesiyle hızlıca yukarı baktı
ve bir kaç çocuğun kafasına ceviz attıklarını gördü. Kıkır kıkır gülüyorlardı.

"Hey!!!
Seni bücür yumurcak!!!"

Rp out: Bu neden böyle şiir gibi çıkıyo yaw? Rilette Rain Mainly...~ Icon_scratch