Kayıp Eşya

Brian her zaman ki gibi kütüphanede kendisine kitap arıyordu we bi ses duydu ''ahh'' diye Brian bu sesi bi yerdn tanıyordu ama çıkaramamştı arkasından bi ses daha duydu '' kim war orda''merk lı bi şekilde sese doğru gidip orda Gryffindorun bela kızı sarrah'ı gördü we korkuttun beni sarrah orda masanın altında napıodn çok merak ediyorm diye sordu.

Sarah hala Brian'a bakıyordu.Çocuk daha cevap vermemişti nedense.Sarah hala evap beklerken kütüphaneye Edward girdi.O da bitkin düşmüş gibi görünüyordu.Sarah ona şaşkınca baktı.Edward onlara bakıp sordu.

"Ne yapıyorsunuz burada?"

Üçü de rafların arasında duruyordu.Raflar adeta gökyüzüne uzanan kolllar gibi duruyorlardı.İkisi de sırayla burada ne yaptıklarını açıkladı.Sarah göz ucuyla koluna baktı.İyice morarmaya başlamıştı.Her zaman yukarı doğru kıvırırdı gömleğinin kollarını.Sağ kolununkini yavaşça aşağı doğru açmaya başladı.O sırada da şaşkınca Edward'a sordu.

"Sen benden önce çıktın ama benden sonra geliyorsun,nasıl?"

Edward açıklayınca Sarah nasıl olduğunu anladı. hızla koşarken aslında onun da yanından geçmişti ama fark etmemişti."İyi ki ona çarpmadım." diye düşündü Sarah.Edward daha sonra soluklanmak için ellerini dizlerine koyarak Brian'a sordu:

"N'aber?"

Sarah da Brian'a döndü.Yavaşça ve biraz da merakla karışık ilgiyle onu incelemeye başladı.

Brian bulabildin mi bari diyerek bir soru daha sormuştu.Ve sarrah'ın parıl parıl parıldıyan gözlerine bakmştı. ne gzl gözleri war çok şanslı herkes onun gibi gözleree sahip olmak isterdi herhalde diye içinden geçirmişti. sarrah'a bakarak soru yağmuruna tuttu daha demin kafını masaya çarpmıştın bişiyin yok dimi ? bunu sorarkende kolundaki morluğu gördü ve sarraha kolndaki morluk? ne oldu koluna? ve kaşlarını çatarak sarraha kendine hiç dikkat etmiyorsn diye kızmıştı. o sırada edward nefes nefese kalarak buraya glmişti edward Brian a bakarak "naber" demişti.

Brian bn iyiyimde kuzenin brz kötü kafasını çarptı diyerek sndn naber diye edward' a sordu

Brian hemen yatakhanesine koşarak gitmişti. ve odasında çantasına dolabına her tarafa bakmış ve bulamamıştı sonra sargı bezinin çantasının iç fermuar tarafında olduğu aklına gelmişti ve çantasını açıp sargı bezini alarak kütüphaneye doğru koştu.edward la masada otrmş sarraha olayın nasl oldunu sormaktaydı.sargı bezini edward weermiştim werdktn sonra onları izliodm sarrahı öle görmk bni üzüodu ve onun çok sakar,dikkatsiz oldunu ayrıca sarrahın edward için çok önemli oldunu anlamştm.

Brian hızlı bir şekilde koşup sargı bezini almak için hufflepuff ortak salonundaki yatakhanesinden sargı bezini almaya gitmişti.Bende o sırada Sarah'ın koluna masaj yapıyordum.En azından sargı bezi gelene kadar ağrısını geçirecektim.Srah'ın böyle olması hem beni bende Brian'ı biraz üzmüştü ama basit bi incitmeydi neyseki.

Brian koşarak kütüphaneye gelerek bana yumuşak bir asrgı bezi getirmişti sargı bezini Brian'dan aldıktan sonra Sarah'ın kolunu sarmıştım.Bu sarah'ın kolunu ağrısını biraz olsun geçirecekti.Biraz olsun raahtlayacaktı.

"İyiyim.Ama Sarah iyi görünmüyor.Kendine hiç dikkat etmiyor anlaşılan." dedi Brian kaşlarını çatarak."Senden n'aber?" diye sordu Edward'a.Edward da "İyiyim." diyerek Sarah'ya döndü.Gözleri direk kolundaki morluğa kaydı.Gömleği indirmiş olmasına rağmen belli belirsiz fark ediliyordu yine.Edward ona dik dik bakarak "Sarah'a hiç kendine dikkat etmiyorsun.Gel bir bakıyım." dedi ve onu sürüklercesine meşe masalardan birine doğru yönlendirdi.Sarah sandalyelerden birine çöktü ve arkasına yaslandı.Alt tarafı bir morluktu yani,bu kadar büyütülecek ne olduğunu anlamamıştı."Bal gibi canın acıyor." dedi içinden."Ortak salona dününce uğrunda neler yaptığımı göstereceğim Lissa'ya." diye geçirdi içinden ve hafifçe güldü.Edward'la Brian güldüğünü fark etmemişlerdi.Fark etmemelerinin iyi olduğunu düşündü Sarah.O zaman beyin tramvası filan geçirdiğini sanırlardı herhalde.

"Bana sargı bezi getirir misin?" Edward Brian'a dönüp sormuştu.Sarah "Gerek yok." gibisinden bir şeyler mırıldandıysa da onu duymamazlıktan geldiler.Brian koşup gözden kaybolmuştu."Koşmasa bari." dedi Sarah içinden."Koşanların başına benim gibi şeyler geliyor." tekrar gülümsedİ.Edward koluna masaj yapmaya başladı.Bu en başta canını acıtsa da sonradan iyi gelmeye başladı.Sarah kuzenine baktı.Lissa ve Edward.Lissa onun en en iyi dostuydu.Edward da iyi bir dostu ve kuzeni.Onlara sahip olduğu için ne kadar şanslı olduğunu düşündü.Etrafa bakınmaya başladı tekrar.Rafların kenarlarında çok güzel işlemeler vardı.Bunu daha önce fark etmemişti Sarah.O eski kağıt kokusu her zamanki gibi etraftaydı.Yerdeki taşlara kaydı gözü.Siyah-griydi taşlar.Ve içlerine küçük küçük taşlar serpilmiş gibiydi.Koluna baktı tekrar.Morluk yerinde duruyordu öyle ama ağrısı dinmeye başlamıştı.

O sırada siyah cüppesi arkasında pelerin gibi uçuşan Brian kütüphaneye daldı.Elindeki beyaz sargı bezini Edward'a verdi Sarah'ya bakmaya başladı.Üzüldüğü belli oluyordu.Sarah ona üzülmemesi gerektiğini belli eder gibi gülümsedi.Yanaklarındaki pembelikler iyice yok olmaya başlamıştı.Edward,kolunu sarmayı bitirmişti ve o da ayağa kalkmış Brian gibi Sarah'ya bakıyordu.Sarah ikisine baktı ve gözlerini büyüttü:

"Bana yaralı kedi yavrusuymuşum gibi bakmayın!"

Sarah'ın kolunu bembeyaz ve yumuşak bir sargı beziyle sargıktan sonra Sarah'ın pembe yanakları birden eski hanini almıştı.Acısını geçtiği halinden anlaşıyılıyordu.Sarah'a kalırsa sadece küçük bir moruktu ama bana kalırsa büyük bişiydi.Ben bi kötü yanım öyle şeylere çok fazla büyükmemdi bundan ne kadar şikayet edenler olsada bence güzel gibi görünüyor.Çünkü ben insanalra herzman yardım etmeye bayılırım.Bu yönüm galiba anneme geçmiş diye hep düşünürüm.Sarah ayağı kalmış ve mutlu bir şekilde bize bakıyordu birden kendisinin acındırmama isteyi yüzünden bize yani Brian ve baan bana öyle yaralanmış kedi yavrusu gibbi bakmayın diyince Brian ve ben gülmeye başladık öyle gülüyordukki bu laf ikimizinde yerlere yatırmıştı.

Sarah'hın morarmış ve biraz incilmiş kolu yüzünden biraz ders çalışmayı unutmuştum.Ama yinede kuzenim daha önemliydi tabi herneyse artık iyidi ve bende ders çalışmak için kütüphanenin raflarına bakıyordumbiraz tozlu biraz da temiz olmayan herdi bu kütüphane ama ben yinede kütüphanemi seviyordum ama çok merak ettiğim bir yer vardı.Oda kütüphanenin kilitli yeri neden orası kilitliydi.Bu olayı çok merak etmiştim.Aklımdan bir an gece kalkıp buraya yani gizli yere gelmeyi düşünmüştüm ama bu bir o kadarda çok tehlikeliydi.Çünkü bu olay gerçekleşirse Profesör Audrey yani annem bana bayabi kızardı.Çünkü annem çok disiplinli ama bir o kadarda sevinçli biriydi.Annem benim oraya girdiğini hemen analrdı çünkü ben anneme asla yalan söyleyemezdim.Ama orasınıda merak çok etmiştim.girsemi diye çok düşünüyprdum öyle çok düşünüyordum ki Sarah ve Brian'nin beni çağırıyor olduklarını bile fark etmemiştim.

Sarah cümlesini bitirince bir sessizlik oluştu.Üçünün yumuşak nefes alış verişleri dışında hiç bir şey duyulmuyordu.Sonra Sarah daha ne olduğunu anlayamadan Brian ve Edward gülmeye başladılar.İkisi de katıla katıla gülüyorlardı.Sarah en başta onlara sitemli bir şekilde bakmaya çalıştıysa da,o da dayanamadı ve gülmeye başladı.Üçünün kahkahaları kütüphaneyi doldurmuştu.Bir sürü raf ve kitap olduğu halde kütüphane çok büyük olduğu için kahkahalar yankılanıp ikiye katlanıyordu.

Nihayet bir süre sonra gülmeyi kesebildiler.Sarah'nın gözleri yaşarmıştı gülmekten.Normalde hiç bir şey olmadan parlayan gözleri şimdi göz yaşları yüzünden içerisinden fener tutuluyormuş gibi gözüküyordu.Yüzüne gelen bir tutam saçını geriye doğru itti.Ellerini göğsünde birleştirip derin nefes almaya çalıştı.Gözlerini kapattı ve yavaşça saymaya başladı."Sekiz...Yedi...Altı...".Saymayı bitirince gözlerini açtı.Brian onun biraz önce oturduğu sandalyeye oturmuştu.Edward'sa rafların arasında etrafı kitaplarla çevrili bir şekilde Sarah'nın ne olduğunu anlayamadığı bir tarafa doğru bakıyordu.Sarah Brian'a döndü:

"Sence neye bakıyor öyle?"

Soran gözlerle ona baktı.Brian hiçbir şey bilmediğini belirtmek istercesine başını sağa sola salladı ve sonra omuz silkti.Sarah tekrar Edward'ın olduğu tarafa döndü.Bu dönüşü balerinlere benzemişti biraz.

"Edward!" diye bağırdı."Edward!Ne yapıyorsun?"

Tozlu Raflara bakarken Sarah arkamdan "Edward ne yapıyorsun" diye bağırmıştı.Sarah'a bakarak "ders çalışmacam ama bir türlü aradığım kitabı bulamıyorum demiştim".Sarah bana bakıp "hafifi hafif gülmeye başladı Edward sen daha dün çalşımadın mı niye bu kadar çok çalışıyorsun.Biraz rahat ol çok fazla çalışıyorsun ve biraz abartıoyrsun eminmim ki ilerde iyi bir büyücü olacaksın" diyerek gülümsedi.Kuzenim Sarah'a biraz gıcık olmuştum ama haklıydı biraz abartmıştım ama çok iyi bir büyücü olmak istiyordum.İlerde çok iyi büyücü olup lordun karşısında durabilmem için çok çalışmak ve iyi büyü yapmak gerekiyordu.

Lord aklıma geldikle bana çalşıma isteği geliyor ona olan nefretim dahada artıyordu.bşr yandanda kütüphanenin kilitli yeri hiç bitmiyor onu düşünüyordum sanki beni içeri çağırıyordu."Edward Edward gel" diye sesler duyuyordum saki Profesörlerin beni yakalama şansını hiç düşünmeden kara vermiştim oraya girecektim ne var ne yok olduğunu öğrenmessem meraktan ölürdüm heralde SArah ve Brian bana şaşkın şaşakın bakmaya başladılar niye öyle kara kara düşünüyorsun "ne bu kadar seni düşüdüren" diye sormuşlardı ben cevap vermeden Sarah atlayıp "kesin sen Lissa'yı düşünüyorsun" diye bana söylemişti.O anda kıvırmak için "evet evet aşkım hiç aklımdan çıkmıyor" diye söyledim onlara.

"Ders çalışacağım ama bir türlü aradığım kitabı bulamıyorum."dedi Edward.Sarah bu cevap üzerine hafif hafif güldü.Bu çocuk yakında yüzünde kitapla dolaşacaktı herhalde!Durmadan ders çalışıyor,bir şeyler okuyordu.Hatta geçen gün bu konuda Lissa'ya takılmıştı bile.İkisi oturmuş grimsi mavi gölün kağıt gibi durgun yüzeyine bakarken Sarah gülmüş ve şöyle demişti:

"Senin yerinde olsam kitapları kıskanırdım.Kitaplara aşık çünkü."

Bu lafı üzerine Lissa ilk önce ona sertçe bakmış daha sonra ise gülmeye başlamıştı.İkisi bu lafa gülmüşlerdi tekrar tekrar.

Kendini bu anılardan ayırdı ve gerçek dünyaya döndü yine.Edward'a baktı:

"Edward sen daha dün çalşımadın mı niye bu kadar çok çalışıyorsun.Biraz rahat ol çok fazla çalışıyorsun ve biraz abartıyrsun eminim ki ilerde iyi bir büyücü olacaksın."

Bunları içinden gelerek söylemişti.Ama Edward'ın onu duyduğundan şüpheliydi.Çünkü derin derin bir şeyler düşünüyordu.Brian sessizliğini bozup "Nedir seni bu kadar düşündüren Edward?" diye sordu.Sarah Brian'a baktı ve sırıtarak yeniden Edward'a döndü.

Sen kesin Lissa'yı düşünüyorsun."

"Evet,hiç aklımdan çıkmıyor ki."

Sarah güldü ve Edward'ın omzuna yavaşça vurdu."Lissa da böyle.Aşk böcükleri sizi."İkisinin birbirine ne kadar aşık olduğunu biliyordu.Arada ikisi de böyle dalıp giderdi düşüncelere.Ve o düşüncelerin içinde kesinlikle birbirleri de vardı.Onlar için yeniden mutlu oldu Sarah.İki kişinin birbirini bu kadar sevmesi özel bir şeydi.

"Lissa beni öldüreck,Tanrım!" diyerek hızla arkasını döndü ve masaların arasında dolaşmaya başladı tekrar.Acilen çantasını bulup gitmesi gerekiyordu.

Sarah masaların arasında hızla dolaşırken Edward ona seslendi:

"Ne arıyorsun?"

Sarah dönmeden cevap verdi;

"Sana çantamı aradığımı söylemiştim sanki daha önce,akıllım."

Her yerde çantasını arıyordu ama işte lanet çanta!"Bu çanta canlı ve beni deli etmek istiyor herhalde." diye düşündü.Edward tekrar bir şeyler mırıldandı."Kesinlikle fazla çalışmak iyi değil.Yakında deliririm herhalde." Brian'la Sarah aynı anda güldüler.Biraz sonra Edward da onunla beraber aramaya koyuldu.Sarah geniş pencerelerden birinden dışarı baktı.Hava kararmaya başlamıştı.Gökyüzü portakalımsı turuncu bir renk almıştı.Batmakta olan güneşin sönükleşen ışınları gölün yüzeyinden ayna gibi yansıyor ve hoş bi manzara oluşturuyordu.Birkaç öğrenci de göl kenarına oturmuş bu manzarayı seyrediyor,konuşuyorlardı.

Sarah tekrar aramaya koyuldu.Ve aradığını en dipteki,neredeyse raflardan birine bitişik olan bir masanın yanında buldu.Mavi deri çantası meşe masanın ayağına dayanmış bir şekilde orda duruyordu.Çantayı yerden aldı ve kupa kazanmış birinin hareketleri ve mutluluğuyla diğerlerine seslendi.

"Buldum!"

Çantayı hemen sırtına taktı ve Brian'la Edward'ın yanına gitti hızlıca."Ben buldum ama teşekkür ederim yardımlarınız için." dedi bir ona bir diğerine bakarak."Özellikle sana." dedi Brian'a bakarak imalı imalı.-Kalkıp arasaydın kolun kırılırdı- bakışıyla baktı.Ve sonra kütüphanenin kapısına yöneldi.

"Akşam yemekte görüşürüz."

Ve koşarak kapıdan çıktı.Lissa onu öldürecekti kesinlikle.Bunu düşündü ve var güüyle koşmaya devam etti.Yanından geçtiği bir çocuk onun arkasından şaşkınca baktı.Uzun kahverengi saçları uçuşuyordu.

Sarah'ın çantasını herşyerde arıyorduk en sonunda çantayı Sarah bulmuştu.Çantasını renkleri ilgili çekmişti mavili turunvuluydu aynı bemi çantam gibiydi.Zaten zevklerimiz hemen hemen aynırdı.Sarah çantayı bulunca ben SArah ve Brian baya bi sevinmiştik.

Zaman baya bi geç olmuştu.Sarah çantayı aldı ve pencereden bakıyordu akşam oluyordu güneş sırasını ay bırakyor.Güneş son ışıklarıın göle yansıtıyordu.Göle yansıyan ışıklar harika bir manzara oluşturuyor hatta bazı öğrencielrde onu izlemek için gölün kenarında oturuyorlardı.Sarah bir anda koşup bir an önce yemek salonuna yetişmek istemişti öyle çok acıkmıştıki artık dayanamıyordu.Bende hiç ders çalışamamıştım.Brian bana "hadi Edward birazde gidelim bende baya bi acıktım dedi" sonra sşöyle ekledi "sen hiç acıkmadın mı yaa ve sakın ama ders çalışcam deme" diyerekte azımı kapamıştı.Bende ona "tmm tmm çalışmıcaktım zaten hadi gidelim yemek salonuna" diyerek kütüphaneden çıkmıştım